ԽՐԱՏ ՈԳՒՈՅ ԻՄԱՍՏՈՒԹԵԱՆ
ԽՐԱՏ ՈԳՒՈՅ ԻՄԱՍՏՈՒԹԵԱՆ
(Ի մասունս ինչ նորոգ խմբագրութեամբ բարեփոխեալ)
Յառաջաբան մատենի
Յանուն եւ ի փառս ամենաբարւոյն Արամազդայ արարչին եւ ամենայն երկնաւորաց եւ երկրաւորաց աստուածոց եւ վարդապետութեան վարդապետութեանց դենին Մազդեզանց, յորմէ առեալ է քաղուածս այս, որ է աղբիւր գիտութեան` ի փառս եւ ի լրումն կամաց յերկոսին աշխարհս՝ ի հաստատումն դաւանութեան արարչին Արամազդայ եւ հանուրց մեծաց եւ հզաւր աստուածոց, ի բարօրութիւն լիութեան եւ ի կատարումն յատկականի յայտնութեան աստուածայնոյ՝ յականաւոր գործս արանց իմաստնոց: Շնորհեալ վերստին կրկնութեամբ ի պէտս իմաստութեան վասն ունելոյ զբարի պարգեւն, որ յերկոսին աշխարհս քան զամենայն զմարմին եւ զոգի դարմանէ: Եւ քանզի ի մաքրական հրաշալեացն հրաշի՝ յանառարկելի եւ ի բարի դենին Մազդեզանց՝ բանիւ Արամազդայ արարչին առ Զրադաշտ՝ յազգէն Սպիտամայ՝ ի բազում տեղիս հաստատեալ է, զի որ Էնն արարիչ ամենայն բարեաց եւ արար զարարածս իւր իմաստութեամբ եւ աւգնականութիւն նորա յաներեւոյթ փոփոխմունս` յիմաստութենէ նորա զբնաւ եւ զանեղծ յաւերժութիւն եւ զյոյժ օգտակարն` զանմահութիւն առնուք ի ձեռն իմաստութեան: Վասն զի լուայք իմաստնոյն, որ ասէ. թէ դենն աստուածոց ճշմարտութիւն է եւ աւրէնք նոցա` արդարութիւն։ Արդ՝ թէ ստեղծուածոցն աւրէնք նոցին զզբարին աւետեն, ապա զմէ՞ ամենայն բազմութեան մարդկան յոլո՞վ իցեն կրաւնք եւ հաւատք բազումք եւ օրէնք այլազանք: Եւ նախ՝ զայնցանէ, որոց կրաւնք եւ աւրէնք եւ հաւատք իւրեանց վնասակար են գործոց աստուածայնոց եւ չիցեն իսկ բարիք: Դարձեալ անկ է գիտել, զի վասն ընտրեալ լինելոյ ի գործս յայսմիկ պարտ է տանջանս կրել եւ գիտել, թէ ի վախճանի մարմին ի մոխիր դառնայ եւ մխիթարութիւնն յոգին եւեթ հայիցի: Եւ ամենայն ոք պարտի չարչարանս կրել վասն ոգւոյ եւ անկ է նմա իմաստուն գոլ ի գործս եւ յարգասիս ձեռաց իւրոց, զի թէ ոք ոչ գիտացեալ յանցանս ինչ գործէ` սակաւս մեղանչէ, այլ զոր գիտելով առնէն` ծանունս մեղանչէ եւ այս յԱպաստակէն իսկ յայտ է: Յանուն եւ յաւգնականութիւն զաւրութեան եւ կարողութեան Արամազդայ եւ անմահիցն էից եւ բարեաց իշխանաց եւ խորհրդոց բնաւից երկնաւորաց եւ երկրաւորաց աստուածոց՝ ի ձեռն աւժանդակութեան բարւոյ պարգեւի եւ կանխասացութեան՝ գրեմ զայս խրատ ոգւոյ իմաստութեան կամաւքն աստուածոց: