12 глыбоцкіх нататак
Глыбокае і асабістае Асабістае ў Глыбокім настолькі глыбокае, што я зачыняю нататнік і прымружваю вочы. Аўтобус гудзе, ляціць па чорнай палатніне асфальту, прамінаючы засьнежаныя вёскі, пералескі і рачулкі, а мне чамусьці мроіцца бурштынавая летняя Ула і сьпелыя сунічыны ў густой траве. Асабіста табе магу сказаць: зімовае Глыбокае заўсёды нагадвае пра лета, якое адорвае пяшчотай, не зважаючы на адміністратыўныя межы раёнаў.
Дзякуй, Глыбокае…