Спічрайтэры
- Алё, Сярога, ты ўжо цалкам сумленьне згубіў? Мне гэтую жуйню аднаму пісаць? Нам Пятровічу пра 2 гадзіны тэкст здаць патрэбна!
- Ай, не гундзі. Зробім. Лепш паглядзі на новы высер, - Сяргей крутнуўся ў крэсьле і тыцкнуў пальцам у манітор.
- Што такое? - напарнік Сяргея нават вочы ад свайго кампа не адвёў.
- Ха, сказаў, што вірус перамог. Прыкінь!
- Підарас, - будзённа адгукнуўся напарнік і было зразумела, што агучанае на адрас "пераможцы" прамаўлялася часта, вельмі часта. - Але, Сярога, давай ужо даб'ём гэтую херню. Шчымлівасьці нейкай не хапае...
-Так,так, так - Сяргей прабегся па тэксьце, - дабаўляй пра кветачку на магіле, каб кожны чалавек паклаў квецік на магіле...
- Ягонай?!
- Ну, ты іпануўся, ці што? На ягоную магілу - толькі пасцаць. Спадзяюся, хутка... Байцы, партызаны, героі, вызваленьне - што не ясна? Да, і там, дзе-небудзь бліжэй да пачатку, дакінь, маўляў, беларусы павінны самі, без усякага шкадаваньня, выбраць, зь кім ім жыць надалей.
- Пракаціць?
- А калі не пракатывала?
- Ай, не гундзі. Зробім. Лепш паглядзі на новы высер, - Сяргей крутнуўся ў крэсьле і тыцкнуў пальцам у манітор.
- Што такое? - напарнік Сяргея нават вочы ад свайго кампа не адвёў.
- Ха, сказаў, што вірус перамог. Прыкінь!
- Підарас, - будзённа адгукнуўся напарнік і было зразумела, што агучанае на адрас "пераможцы" прамаўлялася часта, вельмі часта. - Але, Сярога, давай ужо даб'ём гэтую херню. Шчымлівасьці нейкай не хапае...
-Так,так, так - Сяргей прабегся па тэксьце, - дабаўляй пра кветачку на магіле, каб кожны чалавек паклаў квецік на магіле...
- Ягонай?!
- Ну, ты іпануўся, ці што? На ягоную магілу - толькі пасцаць. Спадзяюся, хутка... Байцы, партызаны, героі, вызваленьне - што не ясна? Да, і там, дзе-небудзь бліжэй да пачатку, дакінь, маўляў, беларусы павінны самі, без усякага шкадаваньня, выбраць, зь кім ім жыць надалей.
- Пракаціць?
- А калі не пракатывала?