Беларускі корань
Сёньняшнюю самаізаляцыю вырашыў правесьці на азёрах. Атмасфера ў гарадах чумная, навука ў гэты час падаецца суцэльнай бздурай, бо семантыка віруса пераважвае семантыку любой іншай фігні ў разы. Студэнты на дыстанцыі ашчасліўлены відэакурсамі і азадачаны задачамі))) Такім чынам, прафесар мае права на рэфлексію ў поўнай адзіноце)) Але ў галаве засеў стрэмкай падслуханая ў аўтобусе размова пра "беларускі корань".
Было яно так. Прыводжу ў арыгінале.
"Они задрали цену на эту хрень, на этот корень, они задрали цену в сто раз! Имбирь! Точно, имбирь! Типа, там схаваешь кусочек и можешь 2-3 часа ходить где угодно. Блин! Ты ел этот имбирь? Ну што за хрень, этот имбирь? А я почитал про этот имбирь. Это корень такой, из Азии. И я тебе говорю! Это как с яблоками. Вот какие полезные? Те, что у нас растут! Это уже доказано. Так и с корнем. У нас есть свой белорусский корень. Хрен! Я сам натёр - глаза на лоб лезут. Какая там нахрен инфекция! Вот приеду, дёрну пару рюмашек коньяку и хрена долбану..."
"Беларускі корань" Скажу шчыра, словазлучэньне мяне па-добраму зачаравала. І я ўласна не пра хрэн, хоць яго да мяса лупануць люблю, але пра тое, што хрэн нас выкурыш з гэтай зямлі, калі нам багі яе падарылі))