Падарожнае
Калі стаіш на пераездзе, а цягнік доўга і нудна валочыць грузавыя вагоны, то ў галаву заходзяць няправільныя думкі. А як яно было, пускаць пад адхон эшалоны? І колькі толу трэба, каб ня схібіць?
Вядома, такія думкі я тутака ж праганяю са сваёй галавы, каб вясёла і нязмушана памахаць вагонам з прапіскай у Краснаярску расійскім сьцяжком і ўсімі георгіеўскімі стужкамі, якія здолеў сёньня ўпаляваць.