Адкрыў "Дневник" ("Записки сумасшедшего") Вен. Ерафеева, пакрысе пачытваю, на чым вока спатыкаецца. Раптам: "24 октября. День рождения Венедикта Ерофеева". Міжволі зірнуў на гадзіннік: "10-24". Гэта колькі б сёння было яму? 78? Каб не кніга, то і не ўспомніў бы...

З задавальненнем раз-пораз гартаю "Бесполезное ископаемое", згаданы ( Read more... )

      19 гадоў таму я, тупарылы электарат, чарговым разам пашыўся ў дурні. Прыдворныя сафісты нявінна гэтак запыталіся на рэферэндуме: а які дзяржаўны флаг табе мілейшы - новы ці стары? Ну канечне ж новы! - шматгалоса адказаў я, маючы на ўвазе бел-чырвона-белы. А ён-та, чатырохгадовы, аказваецца, на гэты час ужо лічыўся “старым”. Смешна, але нават ( Read more... )

Арнольд Макмілін: “Пры ўсіх сваіх узнагародах і афіцыйных пасадах, Аркадзь Куляшоў заставаўся сапраўдным паэтам рамантычнага накірунку, які, спалучыўшы вобразнасць і багатую метафарычнасць з шырынёю літаратурных ды іншых асацыяцый, зрабіў адметны і каштоўны ўнёсак у беларускую паэзію як да, так і пасля смерці Сталіна”.

Шэршні

Мы хадзілі некалі ( Read more... )