Ախալքալակը երևի տարվա մեծ մասը այսպես մռայլ է:
Ջավախքում վրացական դրոշը "շատ են սիրում": Ռուսական նախկին "գարադոկի" մուտքն է:
"Գարադոկի" ռուսական հետքը:
Ռուսական զորամիավորման պարիսպը: Առաջինը ռուսերեն, հոտո՝ հայերեն ու նոր՝ վրացերեն:
Մաշտոցի արձանը Ախալքալակի հրապարակում: Նոր է դրվել: Մաշտոցին մենք դեռ կհանդիպենք:
Ախալքալակի մեծ մասն այսպես կիսադատարկ է:
Ջավախքցի Գուսան Հավասին:
Ախալքալակի ծայրամասային փողոցներից:
Ախալքալակի տիպիկ տներից:
Փողոցների անվանումները որոշ տեղերում դեռ հին են: Հիմա մենակ վրացերեն ու անգլերեն են գրում:
Նորից Ախալքալակի ամենատարածված տներից:
Սովորական փողոց:
Մշակույթի տանը վրացական ազգագրական խումբ էր ելույթ ունենում: Ասում են վրացիները էդ հարցում լավ ակտիվ են:
Ախալքալկի այգին ու եկեղեցին:
Ախալքալակում կա երեք հայկական մեկ վրացան դպրոց:
Պարզվում է Ախալքալակում Երևանից էլ բեթար են ծառերը "էտում":
Ախալքալակում յասամանը նոր է ծաղկել: