Կարենի հղումով դիտեցի «Կավկասի ծրագրի» երկրորդ մասը:
Հատկապես ինձ հետաքրքրեց Բաքվում և Վրաստանում «հակավիրուսային լաբարատորյաների» կառուցման փաստը /24:00-ից սկսած/, որն անուղղակի կերպով կապվում էր տարբեր հիվանդությունների տարածման հետ:
Ինձ հետաքրքրեց այն պատճառով, որ այդ նյութում նշվող աֆրիկյան ժանտախտի դեպքեր եղել են նաև
Հայաստանում: Մի տարի առաջ մեր գյուղի խոզերի մեծ մասը սատկեցին «անհայտ հիվանդությունից», որը նույն աֆրիկյան ժանտախտն էր:
Դրա մասին գրել եմ արդեն: Վերջին մի ամսվա ընթացքում սատկեցին մեր գյուղի հավերի մեծ մասը: Կոնկրետ մեր բոլոր հավերը սատկեցին, չնայած բոլոր անհրաժեշտ սրսկումներն արել էինք:
Հարց է առաջանում, թե ինչո՞ւ այդ նույն լաբարատորյաների տեխնոլոգիաներից չեն կարող օգտվել ադրբեջանցիներն ու թուրքերը, որոնք ինչ-որ Իրանի քաղաքացու միջոցով վիրուսը տարածեն Հայաստանում և հարված հասցնեն մեր գյուղատնտեսությանն ու տնտեսությանն ընդհանրապես:
Եվ երկրորդ՝ ինչո՞ւ մենք չենք կարող նույնն իրենց հետ անել: