Մեր ազգային հերոսներին շատ եմ գնահատում: Երկիրն ու ժողովրդին սիրող, հայրենասեր մարդիկ են: Բայց միշտ ամաչում եմ, երբ մեր ազգային հերոսների ցանկում կարդում եմ նախկին ԽՍՀՄ վարչապետ Նիկոլայ Ռիժկովի անունը:
( Read more... )
Գագիկ Հարությույանext_736135August 7 2011, 19:08:16 UTC
Ես համամիտ եմ Ձեր հետ :Մեր համար պատվախնդիր չէ այն ,որ մեր հերոսների կողքին լինի մի մարդ,որը ունի ոչ միայն ռուսական ,այլ նաև խորհրդային ծագում ուներող մարդ:Իսկ Մոնթեի,Վազգենի, Թաթուլի ,Վիտյայի... կողքին նրանց տեսնելը ?????Չգիտեմ ինչ ասեմ Չէ որ վերջերս դարձանք Զորավար Անդրանիկի արաձանի հանման ռուս թուրքամետ քաղաքականության զոհը:Որը ակներև ցույց է տալիս այն,որ մենք դարձել ենք դիվիդենտ ռուսների ձեռքին և տնտեսական և քաղաքական և ռազմական առումներով..........
Գուցե նրան հերոսի կոչում տալը այնքան էլ ճիշտ չէր: Բայց ինչպես կարելի է կրկնել այն անհեթեթությունը, թե 70 տարի օկուպացված ենք եղել: Բոլոր մեր նշանավոր մտավորականները բազմիցս գրել են, որ խորհրդայնացումը փրկեց Արևելյան Հայաստանը և 70 տարվա ընթացքում Հայաստանը դարձավ ծաղկուն ու բարձր զարգացած հանրապետություն: 20 տարի է անկախ ենք, ի՞նչ է ավելացել, միայն ծայրահեղ աղքատությունը, անբարոյականությունը, էմիգրացիան, մասնավոր դղյակները, ջիպերը, այլանդակվել են կրթական և առողջապահական համակարգերը.... Իսկ Օկուպանտները կառուցեցին Երևանի մետրոն, Արփա-Սեվան ջրանցքը, Սեվան- Հրազդան կասկադը, հրաշալի Սպորտային համալիրը, Լաւսակերտ, Գագարինավան, Աբովյան, Քաջարան և այլ քաղաքներ: Իսկ ի՞նչ տվեց 20 տարին, բոլորը լավ գիտեն:
Պարոն Մովսիսյան, խորհրդային ժամանակշրջանի մասին մեր պատկերացումները մաինգամայն տարբեր են եւ դա բնական է: Ինչ վերաբերում է այսօրվա թշվառ իրականությանը՝ դրա մեղավորը ոչ թե անկախությունն է, այլ՝ անարդյունավետ եւ ապաշնորհ կառավարումը:
Հիմիկվա իշխանություններն անարդյունավետ են ու ապաշնորհ: Իսկ որ՞ն է շնորհքովն ու արդյունավետը, Լեվո՞նը, Քոչարյա՞նը: Սուրեն ձեր տրամաբանությունն ինձ անհասկանալի է, պախարակում եք 70 տարիների նվաճումները և գովաբանում քայքայման ու ծայրահեղ թշվառության հասցրած նոմինալ անկախության 20 տարիները: Այո մեր, ոչ թե պատկերացումները, այլ մոտեցումները խարհրդային ժամանակաշրջանի նկատմամբ խիստ տարբեր են և այդպիսին էլ կմնան: Որովհետև ես սովոր եմ ապրել ազնիվ աշխատանքով...և ահավոր զայրույթով եմ նայում, թե ինչ է կատարվել ու կատարվում հիմա:
Պարոն Մովսիսյան, ես Ձեզ շատ արժեւորում եմ եւ անչափ գնահատում եմ Ձեր անձը: Ես էլ չեմ հանդուրժում ներկա վիճակը, որն արդյունք է ոչ միայն գործող, այլ նախորդ երկու նախագահների ոչ արդյունավետ կառավարման: Բայց եթե ներկաները լավը չեն, պետք է պայքարել նրանց դեմ՝ ոչ թե անցյալը վերականգնելու, այլ՝ մեր ժողովրդի երազանքներին համահունչ ապագա կերտելու համար:
70 տարի, այո, եղել ենք ռուսական կայսրության գաղութ ու դրանից առաջ մի 200 տարի էլ ենք եղել այդ կարգավիճակով: Բայց խորհդրային անցյալի անվերապահ սևացումն անընդունելի է: Թեկուզ միայն մշակույթային այն վերելքի պատճառով, որ եղավ այդ տարիներին, վերելք, որը երևի համեմատել կլինի միայն 5-րդ դարի հետ: Ու այդ վերելքում էական ու որոշիչ ֆակտորներից մեկն էր եղել հենց ԽՍՀՄ-ը: Էլ չասեմ կրթության, գիտության, սպորտի ու այլ բնագավառների մասին: Վերջիվերջո այսօր էլ Հայաստանը շատ հարցերում ապրում է շահագործելով խորհրդային ժառանգությունը, օրինակ՝ Հայաստանի ինֆրաստրուկտուրան:
Ինչ վերաբերում է Ռիժկովին, չգիտեմ: Եթե մարդն անձնական մեծ ներդրում է ունեցել Սպիտակի աղետի հետևանքների վերացման հարցում, կրկնում եմ, եթե իսկապես ունեցել է, ապա, թեև մեր հերոսների շարքին դասել չի լինի ու մեր կողմից երբեք չի ընդունվի որպես հերոս, բայց այնուամենայնիվ այդպիսի կոչում տալը կարելի է մի կերպ հանդուրժել: Ընդհանրապես, նման դեպքերի համար ճիշտ կլինի սահմանել օտարերկրացիներին տրվող բարձրագույն կոչում:
կայսրության մասը չի նշանակում գաղութ... մի հատ ման արի Երևանի փողոցներում ու տես որ էսօրվա Հայաստանն ա գաղութ, բայց ոչ Սովետականը... ու դա հեչ կապ չունի էֆեկտիվ կառավարման հետ... դա երազանք չունենալու խնդիր ա
էս տարի Երևան գալուց հետո հասկացա որ ինչքան որ զզվում եմ Սերժի շուրջը ֆռֆռացող կոմսոմոլ նոմենկլատուրայից 10 էդքան զզվում եմ էս նոր արևմտամետ շերտից, որի մտավոր անասունությունը ու հոգևոր տկարությունը գերազանցում են ցանկացած պատկերացում... սրանց նմաններն էին որ Եղեռնից առաջ խաղեր էին տալիս ու կյանք սովորացնում
Մի այսպիսի բան էլ ասեմ: Հայաստանի Ազգային Հերոս է նաև Կարեն Դեմրճյանը: Որքան գիտեմ, Դուք շատ բարձր եք գնահատում նրա վաստակը, բայց անկախ դրանից՝ պիտի որ ակնհայտ լինի, որ Կարեն Դեմրճյանին Ազգային Հերոսի կոչում տալը քաղաքական որոշում էր, մեկը այն քայլերից, որոնք հնարավորություն տվեցին Ռոբերտ Քոչարյանին պահել իշխանությունը: Դա ակնհայտ է, որովհետև, եթե Կարեն Դեմրճյանը չվերադառնար քաղաքականություն և չզոհվեր հոկտեմբերի 27-ին, այլ վախճանվեր իր տանը խոր ծերությունում, ապա լավագույն դեպքում այդ մասին կասեին լուրերի թողարկումներում, կտային կարճ կենսագրականը, միգուցե հուղարկավորության համար պետական հանձնաժողով ստեղծվեր և միգուցե մի հատ էլ փողոց անվանակոչվեր Երևանում: Ու դա այն դեպքում, որ Կարեն Դեմրճյանի վաստակը երկու դեպքում էլ նույնն է
( ... )
Քո գաղափարի հետ համաձայն եմ: Հիմա՝ ըստ էության: Իսկապես Կարեն Դեմիրճյանին ազգային հերոսի կոչում է շնորհվել քաղաքական որոշման արդյունքում: Բայց չեմ ուզում նույն հարթության մեր դիտարկենք Դեմիրճյանին եւ Ռիժկովին: Կարեն Սերոբիչը բացառիկ տաղանդավոր մարդ է եղել, որ նույնիսկ խորհրդային իրականության պայմաններում կարողացել է անգնահատելի ծատայություններ մատուցել Հայաստանին: Նա վաստակել է ազգային հերոսի կոչումը:
Comments 39
Չէ որ վերջերս դարձանք Զորավար Անդրանիկի արաձանի հանման ռուս թուրքամետ քաղաքականության զոհը:Որը ակներև ցույց է տալիս այն,որ մենք դարձել ենք դիվիդենտ ռուսների ձեռքին և տնտեսական և քաղաքական և ռազմական առումներով..........
Reply
Reply
Reply
Ինչ վերաբերում է այսօրվա թշվառ իրականությանը՝ դրա մեղավորը ոչ թե անկախությունն է, այլ՝ անարդյունավետ եւ ապաշնորհ կառավարումը:
Reply
Reply
Reply
Reply
Reply
Ինչ վերաբերում է Ռիժկովին, չգիտեմ: Եթե մարդն անձնական մեծ ներդրում է ունեցել Սպիտակի աղետի հետևանքների վերացման հարցում, կրկնում եմ, եթե իսկապես ունեցել է, ապա, թեև մեր հերոսների շարքին դասել չի լինի ու մեր կողմից երբեք չի ընդունվի որպես հերոս, բայց այնուամենայնիվ այդպիսի կոչում տալը կարելի է մի կերպ հանդուրժել: Ընդհանրապես, նման դեպքերի համար ճիշտ կլինի սահմանել օտարերկրացիներին տրվող բարձրագույն կոչում:
Reply
արա լավ էլի... բլոգի տիրոջը բան չունեմ ասելու, բայց քեզանից չէի սպասում... գաղութը որն ա՞
Reply
Reply
էս տարի Երևան գալուց հետո հասկացա որ ինչքան որ զզվում եմ Սերժի շուրջը ֆռֆռացող կոմսոմոլ նոմենկլատուրայից 10 էդքան զզվում եմ էս նոր արևմտամետ շերտից, որի մտավոր անասունությունը ու հոգևոր տկարությունը գերազանցում են ցանկացած պատկերացում... սրանց նմաններն էին որ Եղեռնից առաջ խաղեր էին տալիս ու կյանք սովորացնում
Reply
Reply
Հիմա՝ ըստ էության:
Իսկապես Կարեն Դեմիրճյանին ազգային հերոսի կոչում է շնորհվել քաղաքական որոշման արդյունքում:
Բայց չեմ ուզում նույն հարթության մեր դիտարկենք Դեմիրճյանին եւ Ռիժկովին: Կարեն Սերոբիչը բացառիկ տաղանդավոր մարդ է եղել, որ նույնիսկ խորհրդային իրականության պայմաններում կարողացել է անգնահատելի ծատայություններ մատուցել Հայաստանին: Նա վաստակել է ազգային հերոսի կոչումը:
Reply
Leave a comment