Сёння падчас сняданку слухалi радыё. Рэклама 2 мiльярдау рублёу пераключыла нейкi унутраны пераключальнiк, i мы пачалi марыць услых, што б зрабiлi на гэтыя грошы. Мары, натуральна, былi самыя абывацельскiя, але я у каторы раз запэунiуся, што мы з Таняй зусiм па-рознаму успрымаем навакольны свет, марым зусiм пра розныя рэчы...
I як мы усё ж такi

Неяк гулялі мы з Таняй ля Чыжоўскага вадасховішча. Пагожы вясновы дзень. Людзі павысыпалі на вуліцу. Мы няспешна вяртаемся дадому. Паволі размаўляем аб нечым, у такія часы зусім неістотным. Я паглядаю навокал. А што яшчэ рабіць у такія моманты ( Read more... )

Давялося сёння пабываць на пахаваннях.
Першая фраза, пачутая ад лепшага сябра памёрлага: "Але ж паглядзі ты, які ён гладкі, без маршчын у труне ляжаў?! Ішто з ім там (у моргу ) зрабілі? Напэўна, надзьмулі нечым..."
Не радаснае мерапрыемства і памінкі...
Аднак чамусьці мне ўяўлялася гэта інакш: сабраліся, памянулі, паспачувалі блізкім і разышліся...
Але ( Read more... )

На мінулых выхадных гулялі на вяселлі ў сяброўкі маёй жонкі. Было ўсё: і канвеерная сістэма заключэння шлюбу ў Мінскім ЗАГСе, і спешнае разблытванне ланцужкоў нацельных крыжыкаў для вянчання, і само сабой - банкет... Усе б добра, але мяне не пакідае да гэтых пор пытанне: няўжо на кожным такім мерапрыемстве знойдзецца быдла, каторае, напіўшыся, псуе ( Read more... )