I'm back!
Halloo ^^
Hèhè 3 weken naar Spanje geweesd, niet dat het de beste vakantie ever was, want ik heb best wat meegemaakt :/ Ik weet intussen dat zwemmen niks voor mij is.
Het verhaal: op mijn verjaardag ben ik met school gaan zwemmen en deed ik bommetje, helaas kwam ik op mijn knieën terecht. De dokter dacht dat er een barst in mijn linkerknie was, wat gelukkig niet zo was. Ik ben altijd in het water te vinden op reis. Nu had ik in Spanje een zeester gevonden (wat ik prachtig vind) en ik wou dat aan de rest vertellen. Dus ik zwom terug naar onze boot. Opeens voelde ik immense pijn en ik begon te roepen en te tieren en te spartelen. Ik kreeg zelf wat zeewater binnen :/ Papa keek als snoek naar mij en dacht dat er een vis aan mijn voeten zat (inderdaad daar ben ik niet zo gek van ^^) Dus riep ik met de weinige adem die ik nog had (misschien wat overdreven, maar ik kwam niet veel meer met mijn hoofd boven water) :"PAPA!" En toen had hij door dat er iets verkeerd was. Hij sprong het water in en kwam mij redden.
Hij trok mij naar de boot (veel herinner ik me daar niet van) maar eens bij de boot weet ik het wel weer. Hij zei aan mijn stiefmoeder: " Schat ik denk dat haar knie uit de kom is" (En ik had zoiets van WOOOOT?!) En zij is verpleegster geweesd op spoed. En toen besefte ik dat ik niet in het water kon blijven, dat hij er weer ingetrokken moest worden. (had ik nog nooit voor gehad trouwens, iets uit de kom) Maar mijn stiefmoeder had in al haar jaren nog geen knie uit de kom gezien. (btw het was dezelfde linkerknie als mijn zwembadvoorval) maar goed ze trokken mij vanachter op de boot. Daar moesten ze me kalmeren (ik heb snel last van hyperventilatie) en als je te lang hyperventileert val je van je stokje en dan konden ze helemaal niks meer met me aanvangen. En ik zweer het je, ik vroeg me serieus af hoe het voelde om een kind te kopen, ik denk dat qua pijn ik er niet veel naast zat.
En dan via de mariphone de hulpdiensten opgeroepen.
Wat lang duurde... maar uiteindelijk kwamen ze heldhaftig met zo'n rood/oranje rib :) En man wat waren dat de knapste Spanjaardan ever :D men zegt dat het daardoor al de helft genezen was ^^ want die ene zat naast mij vanachter op de boot terwijl we naar de volgende baai vaarden waar de ziekenwagen heen kon. En hij zat zachtjes over mijn schouder te wrijven terwijl hij constant vroeg: "Estas bien?" En hij spalkte mijn been ook. Die golven deden niet echt veel goeds aan de toestand, maar uiteindelijk raakten we aan het strand van de andere baai. De ziekenwagen stond klaar en de andere Spanjaard ging het ondiepe water in en droeg me als een echte gentleman naar de brancard terwijl de Spanjaard die bij mij gebleven was een beetje hielp.
Mijn stiefmoeder bleef bij me in de ziekenwagen en ik zei tegen haar: Tegen dat ik in het ziekenhuis ben zit hij er al lang weer in! Wat uiteindelijk ook zo bleek :p De knie is er wel +-45 min uitgeweesd en dat heeft niet zo'n goede effecten gehad: de normale plaats van de knie was gekneusd. En ik moest een brace aan (wat normaal was), het werd mijn beste vriend. Ik durfde niks meer te doen met dat been voor een week! Dus mijn knie is nu heel erg wit, terwijl ik anders mooi bruin ben :p E
n ohja op het einde van de vakantie kreeg mijn stiefbroer een epilepsieaanval op de boot... Dat was ook wat anders dan leuk. Maar anders was de vakantie wel geslaagd en terwijl ik zei dat ik nooit meer ging zwemmen tijdens mijn uit de kom ervaring, heb ik toch gezwommen. Ik heb het weliswaar stilaan opgebouwd van dobberen met een reddingsvest (erg ik weet het!) naar zwemmen met zwemvliezen en een brace die in het water mocht.
Dan heeft het toch nog een happy end ;)
En nu moet ik nog even up catchen met alles wat jullie gedaan hebben hier op LJ ^^
Ik zag al iets van Meme ofzo? Ach wat het zal morgen worden :)
Bye :D x
Hèhè 3 weken naar Spanje geweesd, niet dat het de beste vakantie ever was, want ik heb best wat meegemaakt :/ Ik weet intussen dat zwemmen niks voor mij is.
Het verhaal: op mijn verjaardag ben ik met school gaan zwemmen en deed ik bommetje, helaas kwam ik op mijn knieën terecht. De dokter dacht dat er een barst in mijn linkerknie was, wat gelukkig niet zo was. Ik ben altijd in het water te vinden op reis. Nu had ik in Spanje een zeester gevonden (wat ik prachtig vind) en ik wou dat aan de rest vertellen. Dus ik zwom terug naar onze boot. Opeens voelde ik immense pijn en ik begon te roepen en te tieren en te spartelen. Ik kreeg zelf wat zeewater binnen :/ Papa keek als snoek naar mij en dacht dat er een vis aan mijn voeten zat (inderdaad daar ben ik niet zo gek van ^^) Dus riep ik met de weinige adem die ik nog had (misschien wat overdreven, maar ik kwam niet veel meer met mijn hoofd boven water) :"PAPA!" En toen had hij door dat er iets verkeerd was. Hij sprong het water in en kwam mij redden.
Hij trok mij naar de boot (veel herinner ik me daar niet van) maar eens bij de boot weet ik het wel weer. Hij zei aan mijn stiefmoeder: " Schat ik denk dat haar knie uit de kom is" (En ik had zoiets van WOOOOT?!) En zij is verpleegster geweesd op spoed. En toen besefte ik dat ik niet in het water kon blijven, dat hij er weer ingetrokken moest worden. (had ik nog nooit voor gehad trouwens, iets uit de kom) Maar mijn stiefmoeder had in al haar jaren nog geen knie uit de kom gezien. (btw het was dezelfde linkerknie als mijn zwembadvoorval) maar goed ze trokken mij vanachter op de boot. Daar moesten ze me kalmeren (ik heb snel last van hyperventilatie) en als je te lang hyperventileert val je van je stokje en dan konden ze helemaal niks meer met me aanvangen. En ik zweer het je, ik vroeg me serieus af hoe het voelde om een kind te kopen, ik denk dat qua pijn ik er niet veel naast zat.
En dan via de mariphone de hulpdiensten opgeroepen.
Wat lang duurde... maar uiteindelijk kwamen ze heldhaftig met zo'n rood/oranje rib :) En man wat waren dat de knapste Spanjaardan ever :D men zegt dat het daardoor al de helft genezen was ^^ want die ene zat naast mij vanachter op de boot terwijl we naar de volgende baai vaarden waar de ziekenwagen heen kon. En hij zat zachtjes over mijn schouder te wrijven terwijl hij constant vroeg: "Estas bien?" En hij spalkte mijn been ook. Die golven deden niet echt veel goeds aan de toestand, maar uiteindelijk raakten we aan het strand van de andere baai. De ziekenwagen stond klaar en de andere Spanjaard ging het ondiepe water in en droeg me als een echte gentleman naar de brancard terwijl de Spanjaard die bij mij gebleven was een beetje hielp.
Mijn stiefmoeder bleef bij me in de ziekenwagen en ik zei tegen haar: Tegen dat ik in het ziekenhuis ben zit hij er al lang weer in! Wat uiteindelijk ook zo bleek :p De knie is er wel +-45 min uitgeweesd en dat heeft niet zo'n goede effecten gehad: de normale plaats van de knie was gekneusd. En ik moest een brace aan (wat normaal was), het werd mijn beste vriend. Ik durfde niks meer te doen met dat been voor een week! Dus mijn knie is nu heel erg wit, terwijl ik anders mooi bruin ben :p E
n ohja op het einde van de vakantie kreeg mijn stiefbroer een epilepsieaanval op de boot... Dat was ook wat anders dan leuk. Maar anders was de vakantie wel geslaagd en terwijl ik zei dat ik nooit meer ging zwemmen tijdens mijn uit de kom ervaring, heb ik toch gezwommen. Ik heb het weliswaar stilaan opgebouwd van dobberen met een reddingsvest (erg ik weet het!) naar zwemmen met zwemvliezen en een brace die in het water mocht.
Dan heeft het toch nog een happy end ;)
En nu moet ik nog even up catchen met alles wat jullie gedaan hebben hier op LJ ^^
Ik zag al iets van Meme ofzo? Ach wat het zal morgen worden :)
Bye :D x