Раптам стук у дзьверы«Раскажы мне апавяданьне», - загадвае барадаты мужчына, які сядзіць побач са мною на канапе ў гасьцёўні. Сытуацыя, прызнаюся, ня надта каб прыемная для мяне. Я ж пішу апавяданьні, а не расказваю іх. Дый тое я раблю не на замову. Апошні чалавек, які папрасіў мяне расказаць яму апавяданьне, быў мой сын. Гэта было год таму. Я ( Read more... )

letchik. Прадмова да публікацыі апавяданьняў Керэта, якая так ніколі і не адбылася. Вясна 2003

Беларускаму чытачу лепш, чым мне. Беларускі чытач зараз упершыню прачытае апавяданьні Этгара Керэта. У наш час ня кожны беларускі чытач чытае нешта ўпершыню.

( Чытаць далей... )

Наступнае

( Этгар Керэт. Бутэлька )

ОК. Едзем далей.

( Этгар Керэт. Рабін памёр )

Наступнае. Альфа-вэрсія

( Этгар Керэт. Твой чалавек )

тым часам першая спроба
здаецца, чытаў даўжэй, чым перакладаў
(чукча не чытацель... :)

( Этгар Керэт. Бліскучыя вочы )