to już jest koniec, możemy iść, jesteśmy wolni...
Tak jakby zdecydowanie chwilowy koniec traum i załamań. Przez kilka chwil byłam bardzo na poboczu, a świat był błotem. Ale c'est la vie i tej zasady będę się obecnie trzymała.
Od kilku dniu czuję się za to "jak we śnie". Niby nic się nie dzieje, ale mam wrażenie, że cały czas na coś czekam z niecierpliwością. Nie wiem na co, ale ten dreszczyk emocji wart jest wszystkiego.
Może to ta radość związana z faktem, że znów udowodniłam sobie samej, że umiem być szczęśliwa. I tyle. Dlaczego zawsze inni chcą nas, bo jesteśmy szczęśliwi, a później robią wszystko by nas unieszczęśliwić? Chyba nigdy tego nie zrozumiem.
Na szczęście nie muszę. Na szczęście niczego nie muszę. Wszystko jest kwestią wyboru i ja już swój znam :)
Zaczęłam sobie robić celofanowe morze, brakuje tylko białego konika. Śni się jednak bosko, fajnie byłoby tam móc czasem zostać na dłużej.
Od kilku dniu czuję się za to "jak we śnie". Niby nic się nie dzieje, ale mam wrażenie, że cały czas na coś czekam z niecierpliwością. Nie wiem na co, ale ten dreszczyk emocji wart jest wszystkiego.
Może to ta radość związana z faktem, że znów udowodniłam sobie samej, że umiem być szczęśliwa. I tyle. Dlaczego zawsze inni chcą nas, bo jesteśmy szczęśliwi, a później robią wszystko by nas unieszczęśliwić? Chyba nigdy tego nie zrozumiem.
Na szczęście nie muszę. Na szczęście niczego nie muszę. Wszystko jest kwestią wyboru i ja już swój znam :)
Zaczęłam sobie robić celofanowe morze, brakuje tylko białego konika. Śni się jednak bosko, fajnie byłoby tam móc czasem zostać na dłużej.