2765 woorden - halverwege
Vandaag heb ik bijna 1000 woorden geschreven, en nu ben ik halverwege! Woehoe!
Nee, ik ben niet ineens aan een soort lente NaNoWriMo begonnen. Dit is het woordaantal van mijn Bachelor scriptie (over Koning Arthur, weten jullie nog?).
Afgelopen maandag bezorgde Karin Olsen ons allemaal een hartaanval toen ze aankondigde dat bij de eerste versie van onze scriptie onze argumentatie af moet zijn (af? volgens mij is mijn argumentatie nooit af! weken nadat ik een essay heb ingeleverd bedenk ik me nog nieuwe punten en argumenten die ik nog graag zou willen toevoegen!), en dat we minimaal 3500 woorden moeten hebben (zinnige woorden dus, opvolgende woorden, woorden die ergens naartoe gaan, het liefst met een zinnige argumentatie). Zo niet, dat zou ze ook niet de moeite nemen om ons fatsoenlijk commentaar te geven, aangezien wij blijkbaar ook niet de moeite hadden genomen om een fatsoenlijk stuk tekst te schrijven.
Daar had ze op zich een punt.
Dus nou ben ik (en ik vermoed mijn 11 groepsgenoten) als een gek aan het schrijven geslagen, en zoals altijd helpt pure paniek het beste bij het op papier krijgen van woorden.
Ik heb het grootste deel over Geoffrey of Monmouth af, behalve het stuk over de literaire tradities in historische kronieken, want daar moet ik nog even een boek over opzoeken. Maar mijn argumentatie over hem en zijn boek is in elk geval wel in orde.
Dat zijn ongeveer 2500 woorden van het totale aantal.
Jammer genoeg weet ik over meneer Malory nog niet zoveel, en over zijn boek en de literaire traditie waarin het geschreven is nog minder (de bronnen die ik over hem heb zijn oprecht saai. Bij Geoffrey doen ze tenminste nog moeite om het boeiend te laten lijken!) Nog vervelender is dat er eigenlijk geen overeenstemming bestaat over wie heel die Thomas Malory eigenlijk was, aangezien er een stuk of 8 in leven waren in de tijd dat hij leefde. Dus ben ik vanmiddag vooral bezig geweest met welles-nietes discussies te lezen, tot ik me realiseerde dat het voor mijn scriptie helemaal niet uit maakt of we het 100% zeker weten, en gewoon besloten heb de meest erkende kandidaat te nemen. Zoals een klasgenoot vanmiddag zei; "The author is dead anyway", verwijzend naar het feit dat de intentie van de auteur vrijwel nooit meer mee wordt genomen in literaire kritiek.
Dus, dat scheelde weer.
En nu ben ik halverwege, en nu ben ik blij, want ik hoef nog maar 800 woorden om bij de kritieke Karin-Olsen-grens te komen, en daarna heb ik nog een hele maand om de laatste 1500 woorden op papier te krijgen en alles enigszins zinnig te maken! Waar maakt iedereen zich toch altijd zo druk om, met dat scriptie schrijven? Het enige wat je nodig hebt is een strenge begeleider en de schrik van je leven!
Nee, ik ben niet ineens aan een soort lente NaNoWriMo begonnen. Dit is het woordaantal van mijn Bachelor scriptie (over Koning Arthur, weten jullie nog?).
Afgelopen maandag bezorgde Karin Olsen ons allemaal een hartaanval toen ze aankondigde dat bij de eerste versie van onze scriptie onze argumentatie af moet zijn (af? volgens mij is mijn argumentatie nooit af! weken nadat ik een essay heb ingeleverd bedenk ik me nog nieuwe punten en argumenten die ik nog graag zou willen toevoegen!), en dat we minimaal 3500 woorden moeten hebben (zinnige woorden dus, opvolgende woorden, woorden die ergens naartoe gaan, het liefst met een zinnige argumentatie). Zo niet, dat zou ze ook niet de moeite nemen om ons fatsoenlijk commentaar te geven, aangezien wij blijkbaar ook niet de moeite hadden genomen om een fatsoenlijk stuk tekst te schrijven.
Daar had ze op zich een punt.
Dus nou ben ik (en ik vermoed mijn 11 groepsgenoten) als een gek aan het schrijven geslagen, en zoals altijd helpt pure paniek het beste bij het op papier krijgen van woorden.
Ik heb het grootste deel over Geoffrey of Monmouth af, behalve het stuk over de literaire tradities in historische kronieken, want daar moet ik nog even een boek over opzoeken. Maar mijn argumentatie over hem en zijn boek is in elk geval wel in orde.
Dat zijn ongeveer 2500 woorden van het totale aantal.
Jammer genoeg weet ik over meneer Malory nog niet zoveel, en over zijn boek en de literaire traditie waarin het geschreven is nog minder (de bronnen die ik over hem heb zijn oprecht saai. Bij Geoffrey doen ze tenminste nog moeite om het boeiend te laten lijken!) Nog vervelender is dat er eigenlijk geen overeenstemming bestaat over wie heel die Thomas Malory eigenlijk was, aangezien er een stuk of 8 in leven waren in de tijd dat hij leefde. Dus ben ik vanmiddag vooral bezig geweest met welles-nietes discussies te lezen, tot ik me realiseerde dat het voor mijn scriptie helemaal niet uit maakt of we het 100% zeker weten, en gewoon besloten heb de meest erkende kandidaat te nemen. Zoals een klasgenoot vanmiddag zei; "The author is dead anyway", verwijzend naar het feit dat de intentie van de auteur vrijwel nooit meer mee wordt genomen in literaire kritiek.
Dus, dat scheelde weer.
En nu ben ik halverwege, en nu ben ik blij, want ik hoef nog maar 800 woorden om bij de kritieke Karin-Olsen-grens te komen, en daarna heb ik nog een hele maand om de laatste 1500 woorden op papier te krijgen en alles enigszins zinnig te maken! Waar maakt iedereen zich toch altijd zo druk om, met dat scriptie schrijven? Het enige wat je nodig hebt is een strenge begeleider en de schrik van je leven!