geluk.
Met welk recht geniet geluksgevoel een superieur aanzien ten aanzien van mijn andere emoties?
Ik bedoel, waarom leef ik angstvallig daarnaar strevend, vermijd ik eventuele verstoringen van mijn zo geliefkoosde geluksgevoel, in plaats van ze aan te gaan, die verstoringen?
Wat maakt geluk en liefde beter dan haat?
Welke chemische behoefte wordt er voldaan in mij, zit zo verstrengeld met het gevoel geluk, dat ik daar zo naarstig naar blijf streven?
Is hetgene wat ons mens maakt niet de veelheid aan emoties, de rijkdom van passies?
Waarom rem ik mijzelf wanneer ik eigenlijk in overgave wil janken?
Wat is er voor een laffe conditionering bij mij ingeprent dat ik niet harstochtelijk jaloers mág zijnvan mezelf?
Maar ik weet het, dat dit gebeurt in mij, altijd.
Ik ben me er BEWUST van.
Het is me onduidelijk waarom en dát maakt me boos.
Ik bedoel, waarom leef ik angstvallig daarnaar strevend, vermijd ik eventuele verstoringen van mijn zo geliefkoosde geluksgevoel, in plaats van ze aan te gaan, die verstoringen?
Wat maakt geluk en liefde beter dan haat?
Welke chemische behoefte wordt er voldaan in mij, zit zo verstrengeld met het gevoel geluk, dat ik daar zo naarstig naar blijf streven?
Is hetgene wat ons mens maakt niet de veelheid aan emoties, de rijkdom van passies?
Waarom rem ik mijzelf wanneer ik eigenlijk in overgave wil janken?
Wat is er voor een laffe conditionering bij mij ingeprent dat ik niet harstochtelijk jaloers mág zijnvan mezelf?
Maar ik weet het, dat dit gebeurt in mij, altijd.
Ik ben me er BEWUST van.
Het is me onduidelijk waarom en dát maakt me boos.