Livejournal
Log in
Post
Friends
My journal
reeya_areeya
[SF] _+_+_+คู่กัด...คู่กัน_+_+_+
Dec 28, 2008 01:08
สวัสดีค่ะทุกคน (
Read more...
)
Leave a comment
Back to all threads
reeya_areeya
December 28 2008, 05:30:10 UTC
“น้องโทโมะจะไปไหน พี่ไปส่งดีกว่า” อาคานิชิ จินแวะจอดจักรยานยนต์ช้อปเปอร์คันใหญ่ชิดข้างทาง เพื่อเชิญชวนหนุ่มน้อยหน้าหวานที่เดินตากแดดริมถนน ด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม โดยไม่ทักถึงร่องรอยเศร้าบนใบหน้าหวาน
โทโมฮิสะเงยหน้าขึ้นมามองอาคานิชิ จิน ก่อนจะฝืนยิ้มตอบคู่ปรับของเพื่อนรักไปตามมารยาท
“ไม่เป็นไรครับ ผมเดินไปเองได้”
“ไม่ต้องเกรงใจพี่หรอกน้องโทโมะ แดดร้อนอย่างนี้พี่ไปส่งดีกว่า ไม่ต้องเสียเวลายืนรอรถด้วย”
ระยะทางจากจุดนี้ไปยังคณะของหนุ่มหน้าหวานก็ไม่ไกลนัก แต่ยามแดดร้อนเปรี้ยง ๆ เช่นนี้ การมีรถไปส่งก็ดีเหมือนกัน เมื่ออีกฝ่ายยืนยันความตั้งใจอีกครั้ง โทโมฮิสะจึงตัดสินใจซ้อนท้ายช้อปเปอร์ของจิน
“น้องโทโมะจะให้พี่ไปส่งที่ไหน?” คนขับหันมาถามจุดหมาย หลังจากหนุ่มหน้าหวานซ้อนท้ายเรียบร้อย
“กลับคณะครับ” เมื่อไม่มีจุดหมายปลายทางแน่นอน โทโมฮิสะจึงขอกลับไปตั้งหลักที่คณะก่อน
“ว่าแต่ทำไมวันนี้น้องโทโมะเดินคนเดียวล่ะ? วันนี้น้องคาเมะไม่มาหรือไง?” ขณะขี่รถไปส่งชายหนุ่มเริ่มดำเนินการตามแผน แกล้งล้วงข้อมูลอีกฝ่ายไปเรื่อยๆ
“พอดีผมไปห้องสมุดมาฮะ เลยแยกกันไปกับคาเมะ” รุ่นน้องหน้าหวานหลงกลตอบไปตามความจริง
“มิน่าพี่เห็นน้องคาเมะไปกินข้าวเที่ยงกับเจ้ายูอิจิ พวกเขาไม่ชวนน้องโทโมะไปด้วยกันรึ?” จินเริ่มวางระเบิดใส่อีกฝ่าย
คำถามของชายหนุ่มทำให้คนซ้อนท้ายหน้าซีดเผือด ความน้อยใจที่พยายามเก็บซ่อนไว้ ไหลทะลักออกมาเมื่ออีกฝ่ายสะกิดถูกแผลใจที่ไม่ทันตกสะเก็ดของเขา โชคดีที่เขาซ้อนท้ายจักรยานยนต์ของจินอยู่ ทำให้อีกฝ่ายไม่เห็นสีหน้าของเขาในตอนนี้ มิฉะนั้นความลับในใจที่เขาปิดบังเอาไว้คงไม่ใช่ความลับอีกต่อไป
ทำไมเขาจะไม่รู้อยู่กับใจว่ารุ่นพี่ยูอิจิที่เขาแอบเฝ้ามองตั้งแต่สมัยเรียนปีหนึ่ง มีใจให้กับคาซึยะเพื่อนรักของเขา ในเมื่ออีกฝ่ายแสดงออกทางการกระทำอย่างชัดเจนมาตั้งแต่ต้น ทั้งดูแลเอาใจใส่คาซึยะและผองเพื่อนในชมรมศิลปะเป็นพิเศษ ในยามที่เร่งงานทำป้ายคัทเอ๊าท์งานมหาวิทยาลัยกันจนมืดค่ำ ตัวเขายังเคยได้รับผลบุญของการเป็นเพื่อนรักของคาซึยะ ทำให้พี่ยูอิจิขับรถตระเวนส่งคาซึยะและเขาถึงบ้าน โทโมฮิสะไม่อยากคิดเลยว่าถ้าเขาไม่ใช่เพื่อนรักของคาซึยะ รุ่นพี่ยูอิจิจะอาสาไปส่งเขาถึงบ้านหรือไม่ เพราะรุ่นพี่ยูอิจินั้นขึ้นชื่อว่าเป็นหนุ่มเนื้อหอมที่ค่อนข้างหยิ่งกับบรรดาคนที่คอยรุมตามตื้อเขา การที่จะให้เขาเทียวขับรถไปส่งแต่รุ่นน้องชมรมศิลปะเป็นพิเศษก็ทำให้เกินเสียงซุบซิบนินทามากพอแล้ว ว่าต้องการจีบเด็กคนใดคนหนึ่งในกลุ่มชมรมศิลปะ
Reply
Back to all threads
Leave a comment
Up
“น้องโทโมะจะไปไหน พี่ไปส่งดีกว่า” อาคานิชิ จินแวะจอดจักรยานยนต์ช้อปเปอร์คันใหญ่ชิดข้างทาง เพื่อเชิญชวนหนุ่มน้อยหน้าหวานที่เดินตากแดดริมถนน ด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม โดยไม่ทักถึงร่องรอยเศร้าบนใบหน้าหวาน
โทโมฮิสะเงยหน้าขึ้นมามองอาคานิชิ จิน ก่อนจะฝืนยิ้มตอบคู่ปรับของเพื่อนรักไปตามมารยาท
“ไม่เป็นไรครับ ผมเดินไปเองได้”
“ไม่ต้องเกรงใจพี่หรอกน้องโทโมะ แดดร้อนอย่างนี้พี่ไปส่งดีกว่า ไม่ต้องเสียเวลายืนรอรถด้วย”
ระยะทางจากจุดนี้ไปยังคณะของหนุ่มหน้าหวานก็ไม่ไกลนัก แต่ยามแดดร้อนเปรี้ยง ๆ เช่นนี้ การมีรถไปส่งก็ดีเหมือนกัน เมื่ออีกฝ่ายยืนยันความตั้งใจอีกครั้ง โทโมฮิสะจึงตัดสินใจซ้อนท้ายช้อปเปอร์ของจิน
“น้องโทโมะจะให้พี่ไปส่งที่ไหน?” คนขับหันมาถามจุดหมาย หลังจากหนุ่มหน้าหวานซ้อนท้ายเรียบร้อย
“กลับคณะครับ” เมื่อไม่มีจุดหมายปลายทางแน่นอน โทโมฮิสะจึงขอกลับไปตั้งหลักที่คณะก่อน
“ว่าแต่ทำไมวันนี้น้องโทโมะเดินคนเดียวล่ะ? วันนี้น้องคาเมะไม่มาหรือไง?” ขณะขี่รถไปส่งชายหนุ่มเริ่มดำเนินการตามแผน แกล้งล้วงข้อมูลอีกฝ่ายไปเรื่อยๆ
“พอดีผมไปห้องสมุดมาฮะ เลยแยกกันไปกับคาเมะ” รุ่นน้องหน้าหวานหลงกลตอบไปตามความจริง
“มิน่าพี่เห็นน้องคาเมะไปกินข้าวเที่ยงกับเจ้ายูอิจิ พวกเขาไม่ชวนน้องโทโมะไปด้วยกันรึ?” จินเริ่มวางระเบิดใส่อีกฝ่าย
คำถามของชายหนุ่มทำให้คนซ้อนท้ายหน้าซีดเผือด ความน้อยใจที่พยายามเก็บซ่อนไว้ ไหลทะลักออกมาเมื่ออีกฝ่ายสะกิดถูกแผลใจที่ไม่ทันตกสะเก็ดของเขา โชคดีที่เขาซ้อนท้ายจักรยานยนต์ของจินอยู่ ทำให้อีกฝ่ายไม่เห็นสีหน้าของเขาในตอนนี้ มิฉะนั้นความลับในใจที่เขาปิดบังเอาไว้คงไม่ใช่ความลับอีกต่อไป
ทำไมเขาจะไม่รู้อยู่กับใจว่ารุ่นพี่ยูอิจิที่เขาแอบเฝ้ามองตั้งแต่สมัยเรียนปีหนึ่ง มีใจให้กับคาซึยะเพื่อนรักของเขา ในเมื่ออีกฝ่ายแสดงออกทางการกระทำอย่างชัดเจนมาตั้งแต่ต้น ทั้งดูแลเอาใจใส่คาซึยะและผองเพื่อนในชมรมศิลปะเป็นพิเศษ ในยามที่เร่งงานทำป้ายคัทเอ๊าท์งานมหาวิทยาลัยกันจนมืดค่ำ ตัวเขายังเคยได้รับผลบุญของการเป็นเพื่อนรักของคาซึยะ ทำให้พี่ยูอิจิขับรถตระเวนส่งคาซึยะและเขาถึงบ้าน โทโมฮิสะไม่อยากคิดเลยว่าถ้าเขาไม่ใช่เพื่อนรักของคาซึยะ รุ่นพี่ยูอิจิจะอาสาไปส่งเขาถึงบ้านหรือไม่ เพราะรุ่นพี่ยูอิจินั้นขึ้นชื่อว่าเป็นหนุ่มเนื้อหอมที่ค่อนข้างหยิ่งกับบรรดาคนที่คอยรุมตามตื้อเขา การที่จะให้เขาเทียวขับรถไปส่งแต่รุ่นน้องชมรมศิลปะเป็นพิเศษก็ทำให้เกินเสียงซุบซิบนินทามากพอแล้ว ว่าต้องการจีบเด็กคนใดคนหนึ่งในกลุ่มชมรมศิลปะ
Reply
Leave a comment