варшаўскія справаздачы s2e2
Сяджу ў адзінай на ўсю Варшаву пральні самаабслугоўвання. Назіраю ўлюбёны канал усіх коцікаў - бялізну якая круціцца ў машыне. Абяцанага інтернета няма, таму будзе новая серыя. Так, мы такі арэндавалі кватэру без пралкі. І набыць яе пакуль што ня маем магчымасці.
Ну і вядома, заўтра на працу. І серыял у нас больш меньш пра рэстарацыю. Таму вернемся, як кажуць, да нагі ягненка з Новай Зеландыі, серваванага з бегендзі (пюрэ з баклажана, масла, вяршкоў і сыра) і гранатавай сальсай.
Надвор’е ў Варшаве ў гэтыя дні стаіць нянастнае. Снег з дажджом (але тут нічога не ведаюць пра Хаўера) не дадае гасцей. Таму дні ў асноўным нудотныя, занятыя вычышчэннем чаго-небудзь. Галоўнае ў такія моманты знайсці сябе працу. Найлепшай лічыцца прасаванне сэрвэтак, таму што маеш магчымасць сядзець і ты заняты. Вельмі рэдкая канфігурацыя магчымых заняткаў. Можна, вядома, паліраваць сталовыя прыборы (штучцы, як тут кажуць), але тут ты на вачах і маеш шанс трапіць пад гарачую руку шэфа. У такія дні рэстарацыя нагадвае войска. Такі спецыяльны род войск. Нам яшчэ трэба нашыўкі са скрыжаванымі тэлефонам і кетчупам. Таму што кельнер павінен адабраць слухаўку не даўжэй за два гудка і заўсёды падваць кетчуп да бургера. Так, бургеры ў нас таксама ёсць.
За два месяцы працы больш менш распрацаваўся, як кажуць у колцэнтрах, golden touch- point у абслугоўванні гасцей. Прыкладна апішу яго. Глядзіш калі курсы кельнераў буду вясці.
Зразумела першае што трэба зрабіць гэта павітацца. Далей высветліць колькасць гасцей ну і зыходзячы з структуры нашай рэстарацыі - палёнцая альбо не палёнцая зоны. Прабачце, перакіну рэчы з пралкі ў сушарку. Ці не, пачакаю пакуль у другой машыне скончыцца пранне. Сушаркі вялікія. Далей трэба паказаць госцю магчымыя вольныя столікі. У першую чаргу, прапаноўваюцца столікі ля вокан. Потым па сітуацыі і ў залежнасці ад колькасці гасцей. Кельнер павінен падысці да століка першым, каб праверыць ці ўсё там добра і чыста. Запаліць свечку, калі яна не запалена. Калі столік абраны, трэба даць людзям некаторы час распрануцца і заняць месцы. Пайду ўсё ж такі перакіну ў сушарку. Але ж курче, сушарка тут адна толькі працуе і та занятая. У нас яшчэ 11 мінут. Вось толькі цяпер трэба падаваць карты меню. Вядома адчыненыя на першай старонке. Асобна падаецца карта він. Падаецца ўсё старарэжымна - адпачатку дзяўчынам. Далей прапануюцца напоі. “Ці жадаеце, што-небудзь адразу да піцця?” Дарэчы, абслугоўванне гасцей на расейскай, вельмі моцна ламае мазгі. Таму што словы, да якіх ужо прызвычаіўся на польскай ці ангельскай, па-расейску гучаць неяк дзіўна. Тым больш «попить» і «выпить» як вы разумееце ў расейскай маюць вельмі розны сэнс. Калі ёсць замоўленныя напоі ляціш за німі. Адначасова з напоямі падаецца “чекадэлка” - хлебныя палюшкі грісіні ды адзін з соўсаў, часцей за ўсё цацік (йогуртавый соус з пасечоным у яго агурком, часнаком ды алеем з алівак). Карацей, такія рэчы якія з аднаго боку дазваляюць не захлебнуцца сліноў, а з другога ўзбуджаюць твой апетыт. Далей пытаешся, ці гатовы госці штосці ўжо замаўляць. Калі яны гатовы, то прымаеш замаўленне. Я звычайна, калі ўсё замоўлена, паўтараю цалкам яшчэ раз. Каб не было памылак ці непаразуменняў. Замаўленне абавязкова трэба запісаць. Па-першае, калі потым будуць пытаннечкі то ў цябе ёсць слабае, але хоць нейкае падцверджанне іх словаў. Па-другое, калі цябе нечакана трэба перадаць столік другому кельнеру ты маеш магчымасць аддаць картку з замаўленнем, па якой ён зможа зрабіць нармалёвы сервіс. Картка ў выпадку больш чым аднаго госця абавязкова дзеліцца на клеткі для кожнага госця асобна. І замаўленні кожнага госця запісваюцца ў сваю клетку. Калі гэта не рэчаісна, то варта ўдакладніць, якія блюда госці жадаюць у першую чаргу (як закуску, ці як кажуць, як стартер), а якія будуць галоўнымі. Пасля таго, як ты зачэкаваў у адпаведнай калейнасці ўсё на тэрмінале, удакладніў дэталі, калі гэта патрэбна на кухні, падаюцца адпаведныя сталовыя прыборы і прыправы. З прыправ па змоўчанню падаем аліўкавы алей, соль і перац, да салатак яшчэ бальзамічны оцет. Да гамбургераў, як вы ўжо ведаеце - кетчуп. Далей, маем некаторы час. І можна заняцца іншым столікам, ці зрабіць нешта больш тэрміновае. Таму што столік гатовы і нават, калі ты прапусціш выхад сваіх блюд з кухні калегі без праблем пададауць іх да твайго століка. Ежа ніколі не стаіць на стойке больш за мінуту. Але, калі няма табакі, вядома варта падаваць самастойна. Каб быць упэўненым, што ўсё будзе зроблена добра. Далей трэба ненапружна так сачыць за сваімі і па магчымасці за чужымі столікамі. Таму што, калі госць з’еў закускі, трэба забраць брудную талерку і папрасіць кухараў каб падавалі ўжо галоўныя блюда.
Яшчэ дзве хвіліны сушкі і пабягу. Таму падручнік для к кельнераў прадоўжым пісаць другім разам.
Абдымаю. Ваш Памедор.
Ну і вядома, заўтра на працу. І серыял у нас больш меньш пра рэстарацыю. Таму вернемся, як кажуць, да нагі ягненка з Новай Зеландыі, серваванага з бегендзі (пюрэ з баклажана, масла, вяршкоў і сыра) і гранатавай сальсай.
Надвор’е ў Варшаве ў гэтыя дні стаіць нянастнае. Снег з дажджом (але тут нічога не ведаюць пра Хаўера) не дадае гасцей. Таму дні ў асноўным нудотныя, занятыя вычышчэннем чаго-небудзь. Галоўнае ў такія моманты знайсці сябе працу. Найлепшай лічыцца прасаванне сэрвэтак, таму што маеш магчымасць сядзець і ты заняты. Вельмі рэдкая канфігурацыя магчымых заняткаў. Можна, вядома, паліраваць сталовыя прыборы (штучцы, як тут кажуць), але тут ты на вачах і маеш шанс трапіць пад гарачую руку шэфа. У такія дні рэстарацыя нагадвае войска. Такі спецыяльны род войск. Нам яшчэ трэба нашыўкі са скрыжаванымі тэлефонам і кетчупам. Таму што кельнер павінен адабраць слухаўку не даўжэй за два гудка і заўсёды падваць кетчуп да бургера. Так, бургеры ў нас таксама ёсць.
За два месяцы працы больш менш распрацаваўся, як кажуць у колцэнтрах, golden touch- point у абслугоўванні гасцей. Прыкладна апішу яго. Глядзіш калі курсы кельнераў буду вясці.
Зразумела першае што трэба зрабіць гэта павітацца. Далей высветліць колькасць гасцей ну і зыходзячы з структуры нашай рэстарацыі - палёнцая альбо не палёнцая зоны. Прабачце, перакіну рэчы з пралкі ў сушарку. Ці не, пачакаю пакуль у другой машыне скончыцца пранне. Сушаркі вялікія. Далей трэба паказаць госцю магчымыя вольныя столікі. У першую чаргу, прапаноўваюцца столікі ля вокан. Потым па сітуацыі і ў залежнасці ад колькасці гасцей. Кельнер павінен падысці да століка першым, каб праверыць ці ўсё там добра і чыста. Запаліць свечку, калі яна не запалена. Калі столік абраны, трэба даць людзям некаторы час распрануцца і заняць месцы. Пайду ўсё ж такі перакіну ў сушарку. Але ж курче, сушарка тут адна толькі працуе і та занятая. У нас яшчэ 11 мінут. Вось толькі цяпер трэба падаваць карты меню. Вядома адчыненыя на першай старонке. Асобна падаецца карта він. Падаецца ўсё старарэжымна - адпачатку дзяўчынам. Далей прапануюцца напоі. “Ці жадаеце, што-небудзь адразу да піцця?” Дарэчы, абслугоўванне гасцей на расейскай, вельмі моцна ламае мазгі. Таму што словы, да якіх ужо прызвычаіўся на польскай ці ангельскай, па-расейску гучаць неяк дзіўна. Тым больш «попить» і «выпить» як вы разумееце ў расейскай маюць вельмі розны сэнс. Калі ёсць замоўленныя напоі ляціш за німі. Адначасова з напоямі падаецца “чекадэлка” - хлебныя палюшкі грісіні ды адзін з соўсаў, часцей за ўсё цацік (йогуртавый соус з пасечоным у яго агурком, часнаком ды алеем з алівак). Карацей, такія рэчы якія з аднаго боку дазваляюць не захлебнуцца сліноў, а з другога ўзбуджаюць твой апетыт. Далей пытаешся, ці гатовы госці штосці ўжо замаўляць. Калі яны гатовы, то прымаеш замаўленне. Я звычайна, калі ўсё замоўлена, паўтараю цалкам яшчэ раз. Каб не было памылак ці непаразуменняў. Замаўленне абавязкова трэба запісаць. Па-першае, калі потым будуць пытаннечкі то ў цябе ёсць слабае, але хоць нейкае падцверджанне іх словаў. Па-другое, калі цябе нечакана трэба перадаць столік другому кельнеру ты маеш магчымасць аддаць картку з замаўленнем, па якой ён зможа зрабіць нармалёвы сервіс. Картка ў выпадку больш чым аднаго госця абавязкова дзеліцца на клеткі для кожнага госця асобна. І замаўленні кожнага госця запісваюцца ў сваю клетку. Калі гэта не рэчаісна, то варта ўдакладніць, якія блюда госці жадаюць у першую чаргу (як закуску, ці як кажуць, як стартер), а якія будуць галоўнымі. Пасля таго, як ты зачэкаваў у адпаведнай калейнасці ўсё на тэрмінале, удакладніў дэталі, калі гэта патрэбна на кухні, падаюцца адпаведныя сталовыя прыборы і прыправы. З прыправ па змоўчанню падаем аліўкавы алей, соль і перац, да салатак яшчэ бальзамічны оцет. Да гамбургераў, як вы ўжо ведаеце - кетчуп. Далей, маем некаторы час. І можна заняцца іншым столікам, ці зрабіць нешта больш тэрміновае. Таму што столік гатовы і нават, калі ты прапусціш выхад сваіх блюд з кухні калегі без праблем пададауць іх да твайго століка. Ежа ніколі не стаіць на стойке больш за мінуту. Але, калі няма табакі, вядома варта падаваць самастойна. Каб быць упэўненым, што ўсё будзе зроблена добра. Далей трэба ненапружна так сачыць за сваімі і па магчымасці за чужымі столікамі. Таму што, калі госць з’еў закускі, трэба забраць брудную талерку і папрасіць кухараў каб падавалі ўжо галоўныя блюда.
Яшчэ дзве хвіліны сушкі і пабягу. Таму падручнік для к кельнераў прадоўжым пісаць другім разам.
Абдымаю. Ваш Памедор.