Гісторыі з жыцця

Jul 21, 2011 07:50

1. Едзем з таксістам, ён распавядае, што з нейкім пасажырам зайшла гутарка пра беларусаў.

- А ты ведаеш, як у Маскве называюць беларусаў? - кажа пасажыр. - Під***, бо іх усе імеюць, а яны церпяць.

- А ты на акцыі быў? Хлопаць хадзіў? - запытаўся таксіст. - Ну і хто ты зараз?

2. Ехалі ў цягніку, у прынцыпе нам шэнсіць ттт на папутчыкаў пакуль. Хадзілі нейкія жлобскія рожы, але да нас у купэ яны даслалі прапаршчыка. Ён нас паслухаў, паслухаў ды кажа.

- А у нас, кажа, тоже один такой служил. Для него устав перевели на белорусский язык. Так за два года на русский язык не перешёл. Говорит, у него дед з Машеровым работал. Так я у него спрашиваю: и что дед с Машеровым по-белорусски разговаривал? Ня ведаю, говорит. Вот он ничего не насаждал, просто парень на своей волне.

Гэты чалавек у мяне ў фрэндах на ЖЖ ёсць)) пры выпадку перадам прывітанне, а так, можа, і тут прачытае і сабе пазнае - перадаю анлайн :-)

Дарэчы, прапар разумны дзядзька трапіўся. Калі запыталася пра настроі ў войску кажа: - а что в армии? всё одно лучше, чем в середине 90-ых когда я получал 15 долларов зарплаты и на них мог прожить только полмесяца.

3. Пазабавіла цытата з прэс-сакратара Мінскага ГУВД Ластоўскага.

Пресс-секретарь ГУВД Александр Ластовский возле Дворца республики устроил пресс-конференцию. Самый популярный вопрос журналистов : "Кто эти люди в штатском, которые задерживают участников акций?"

- На 80% уверен, что это сотрудники правохранительных органов, - ответил Ластовский.

http://kp.by/online/news/938012/

Я ня ведаю, як астатнім журналістам, я рознае чула, але мне ластоўскі пакуль падабаецца.

жыццё, падарожжы, грамадства, мінск, палітыка, Беларусь

Previous post Next post
Up