А ты, небось, и не знаешь, как дома потеряшки искать...
Оригинал взят у uladzimer в Дамавік
"Дамавік ёсь, да. У хаце свой дамавік, у хлеве -- свой. Нада сладкае ставіць на стол, каб сладкае стаяла, дамавіку. - І тады будзе памагаць? - Тады вреднае не будзець дзелаць. Расказывалі, ёсь і хляўнэй дамавік. Тожа бываець скаціна і потная, усякая -- тады ён не даець ей, мучаець. Гаваріць тады нада: Любі маю скацінку, як любіш сваю шарсьцінку. Дамавэй, дамавэй, любі маю скацінку, як любіш сваю шарсьцінку".
Лёзьненскі р-н, 2005
P.S. Цяпер у горадзе актуаліі іншыя, прасіць дамавіка прыходзіцца не за хатнюю жывёлу, але за рэчы, якія так любіць сьцягнуць з-пад рукі міфалагічны гаспадар, каб пагуляцца. Таму "на каня" сядаць ня трэба, але папрасіць належным чынам: "Гаспадар, гаспадар, пагуляўся - аддай". І тутака ж патрэбная штуковіна знайдзецца. А салодкае заўсёды на стале...
"Дамавік ёсь, да. У хаце свой дамавік, у хлеве -- свой. Нада сладкае ставіць на стол, каб сладкае стаяла, дамавіку. - І тады будзе памагаць? - Тады вреднае не будзець дзелаць. Расказывалі, ёсь і хляўнэй дамавік. Тожа бываець скаціна і потная, усякая -- тады ён не даець ей, мучаець. Гаваріць тады нада: Любі маю скацінку, як любіш сваю шарсьцінку. Дамавэй, дамавэй, любі маю скацінку, як любіш сваю шарсьцінку".
Лёзьненскі р-н, 2005
P.S. Цяпер у горадзе актуаліі іншыя, прасіць дамавіка прыходзіцца не за хатнюю жывёлу, але за рэчы, якія так любіць сьцягнуць з-пад рукі міфалагічны гаспадар, каб пагуляцца. Таму "на каня" сядаць ня трэба, але папрасіць належным чынам: "Гаспадар, гаспадар, пагуляўся - аддай". І тутака ж патрэбная штуковіна знайдзецца. А салодкае заўсёды на стале...