Иногда меня посещает странное чувство, когда я смотрю на фотографии знакомых людей, уменьшенные до размеров иконки. Не разобрать ни лица, ни черт, и кажется, что нажмешь на такую - увидишь на фотографии нового человека. Но нет, он всё тот же. А ведь некоторым удивительно пошла бы смена внешности.
А вот скажите, если тапочки подаренные на новоселье и предназначенные для гостей начали распадаться на мелкие кусочки, значит ли это что гостей приглашать не стоит? Или это значит, что пора менять жильё?
У меня много денег, но нечего на них купить. Мне предлагают ходить куда-то или поехать куда-то, но не хочется. Мне уже дважды в этом году снился один и тот же страшный сон. И ещё весь год не покидает меня эта почти Пушкинская строка: Стоял ноябрь. Уж у двора.
Новий рік з Гарі Поттером. Зустріньте новий рік з Гарі Поттером, Дідом Морозом та Снігуронькою у виставі "Новорічна пісня Гарі Поттера". Гарі Поттер чекає на вас з 27 грудня до ... січня. Приходьте усією родиною.
Снилось мне, что учу китайский. И выучил. Правда не целиком, нет. Сказали, процентов на 50. И вот напротив меня какой-то китаец улыбаясь лепечет что-то, и я лепечу в ответ. Наугад. Потому что ни слова не понимаю.
Совсем забыл сообщить - в прошлое воскресение экс-мэр Черкасс (областной центр между прочим, не хухры-мухры) купил на аукционе мою акварельку за 30 серебренников гривен (для тех кто не знает - около 6$). Такие дела, да.
Помещу-ка я под кат некоторые глупости - из тех что мне регулярно снятся. Если вы не интересуетесь глупостями, снами или тем, что мне регулярно снится, можете не заглядывать.