hark!
Na een matige dag had ik er eigenlijk al helemaal geen zin meer in: kerstliedjes zingen op het Domplein. Het was koud, het sneeuwde, ik was moe, voelde me niet zo lekker, en een avond thuis zitten leek me eigenlijk ook wel weer eens fijn. Maar ik word eigenlijk altijd wel blij van gekke en interessante dingen doen, dus na mijn rijles haastte ik me om zes uur toch door de sneeuw naar het conservatorium om daar te oefenen.
Een uur later vertrokken we met een groepje van zo'n vijftien mensen de straat op met ons prachtige repertoire van zes meerstemmige kerstliedjes. Het was niet zo druk in de stad, ondanks het feit dat het de koopavond voor kerst was, maar ja, het was dan ook best koud en donker. Wat dat betreft waren we ook gek: wie gaat er nou voor een ondankbaar winkelend publiek kerstliedjes staan zingen? Nouja, wij dus. En we hebben het geweten: we stonden te kleumen op de brug bij de Hema (opbrengst: €0), al lopend door de stad (opbrengst: €0), bij de roltrap in Hoog Catharijne (opbrengst: €0,75 en een dropje) en op de brug bij de Zakkendragerssteeg (opbrengst: €1 en een sigaret).
Toen waren we bevroren.
Janneke, Daniele en ik gingen toen toch maar even naar het USKO om de Johannes Passion mee te zingen. We warmden onszelf weer op en in de pauze deelden we een tosti (we waren helemaal vergeten avondeten te eten), maar voor het einde van de koorrepetitie glipten we er alweer tussenuit voor een onvergetelijke nachtelijke beklimming van de Domtoren. We zongen onze kerstliedjes nog een keer vanaf de rondgangen. We hielden onze oren dicht toen de grote kerkklok elf uur luidde. We glibberden over de gladde bevroren stenen. We bekeken de achterkant van de wijzerplaat. We improviseerden nog een paar kerstliedjes. Het was enigszins mistig, maar wel prachtig in het donker en in de sneeuw. IJzig koud, maar prachtig en surreëel. Wat een fantastische actie.
Een uur later vertrokken we met een groepje van zo'n vijftien mensen de straat op met ons prachtige repertoire van zes meerstemmige kerstliedjes. Het was niet zo druk in de stad, ondanks het feit dat het de koopavond voor kerst was, maar ja, het was dan ook best koud en donker. Wat dat betreft waren we ook gek: wie gaat er nou voor een ondankbaar winkelend publiek kerstliedjes staan zingen? Nouja, wij dus. En we hebben het geweten: we stonden te kleumen op de brug bij de Hema (opbrengst: €0), al lopend door de stad (opbrengst: €0), bij de roltrap in Hoog Catharijne (opbrengst: €0,75 en een dropje) en op de brug bij de Zakkendragerssteeg (opbrengst: €1 en een sigaret).
Toen waren we bevroren.
Janneke, Daniele en ik gingen toen toch maar even naar het USKO om de Johannes Passion mee te zingen. We warmden onszelf weer op en in de pauze deelden we een tosti (we waren helemaal vergeten avondeten te eten), maar voor het einde van de koorrepetitie glipten we er alweer tussenuit voor een onvergetelijke nachtelijke beklimming van de Domtoren. We zongen onze kerstliedjes nog een keer vanaf de rondgangen. We hielden onze oren dicht toen de grote kerkklok elf uur luidde. We glibberden over de gladde bevroren stenen. We bekeken de achterkant van de wijzerplaat. We improviseerden nog een paar kerstliedjes. Het was enigszins mistig, maar wel prachtig in het donker en in de sneeuw. IJzig koud, maar prachtig en surreëel. Wat een fantastische actie.