Jadę sobie grzecznie tramwajem, czytając książkę. Natykam się na cytat, który sprawia, że odkladam ksiązkę, patrzę nań z niedowierzaniem i postanawiam nie czytać dalej.

Rzeczony cytacik.

Byłem jak przeciekające łono, nabrzmiałe obietnicą świadomych myśli.
(Maggie Stefvater, Drżenie)

Nie wiem czy to tłumaczenie czy coś, ale płaczę.