fikaton 10, dzień siódmy
Już koniec? Smuteczek ;(
Tytuł: Namuzowywanie
Autor: milusia
Fandom: My
Prompt: 'In most of the Western world, people do not like to think they are "conformists", that they follow the group.' (J.J. Macionis & K. Plummer, Sociology. A Global Introduction)
Ilość słów: 100
A/N: Za tytuł dziękuję Panu Białoszewskiemu (tak, jestem podłym zżynaczem zrzynaczem? i nie mam własnej wyobraźni). I zobaczycie, kiedyś też to zrobię.
Postać zgarbiona nad klawiaturą zamyśla się głęboko.
Co by tu dzisiaj napisać?
Skupia wzrok na ekranie komputera, w myślach podgryzając metaforyczną skuwkę metaforycznego długopisu. No tak. Było już haiku, nieudolne, ale zawsze. Fik graficzny zaliczony. Crack, fluff, porn, AU - odhaczone. Dramat w trzech aktach, sonet w pentametrze jambicznym; wszystko już było.
Postać ziewa i zerka na zegarek, podczas gdy palce jej lewej dłoni nieświadomie wybijają rytm na blacie biurka.
Łyk herbaty zaparzonej trzy i pół godziny wcześniej.
Postać omiata spojrzeniem pokój w nadziei na przebłysk geniuszu lub niespodziewanej inspiracji.
Nic z tego.
Postać wzdycha zrezygnowana.
- Trudno, będzie piosenka.
Tytuł: Namuzowywanie
Autor: milusia
Fandom: My
Prompt: 'In most of the Western world, people do not like to think they are "conformists", that they follow the group.' (J.J. Macionis & K. Plummer, Sociology. A Global Introduction)
Ilość słów: 100
A/N: Za tytuł dziękuję Panu Białoszewskiemu (tak, jestem podłym zżynaczem zrzynaczem? i nie mam własnej wyobraźni). I zobaczycie, kiedyś też to zrobię.
Postać zgarbiona nad klawiaturą zamyśla się głęboko.
Co by tu dzisiaj napisać?
Skupia wzrok na ekranie komputera, w myślach podgryzając metaforyczną skuwkę metaforycznego długopisu. No tak. Było już haiku, nieudolne, ale zawsze. Fik graficzny zaliczony. Crack, fluff, porn, AU - odhaczone. Dramat w trzech aktach, sonet w pentametrze jambicznym; wszystko już było.
Postać ziewa i zerka na zegarek, podczas gdy palce jej lewej dłoni nieświadomie wybijają rytm na blacie biurka.
Łyk herbaty zaparzonej trzy i pół godziny wcześniej.
Postać omiata spojrzeniem pokój w nadziei na przebłysk geniuszu lub niespodziewanej inspiracji.
Nic z tego.
Postać wzdycha zrezygnowana.
- Trudno, będzie piosenka.