Fikaton 9, dzień 6
Autor: upupa-epops
Tytuł: Przejście
Fandom: The Vampire Diaries
Spoilery: w sumie wystarczy znać retrospekcje z 1x06
Ilość słów: 300
A/N: Krótka impresja na temat Damona w wojsku. Prawdopodobnie przesadnie metaforyczna, ale od tego jest fikaton, żeby eksperymentować ;).
Przejście
Kiedy jest się w wojsku, dom przestaje być tylko miejscem - staje się czymś w rodzaju idei, symbolem przejścia ze stanu chaosu w stan porządku, Arkadią, Utopią, Ziemią Obiecaną, do której będzie można wrócić w nagrodę za odwagę i poświęcenia.
Damon tęskni za domem, bo w konfederackiej armii każdy prędzej czy później to robi. Nostalgia jest jedynym sposobem na to, żeby nie zwariować. Kiedy mija pierwsze uniesienie przygodą i własnym heroizmem, a młodzieńcza brawura nie wytrzymuje konfrontacji z rzeczywistością, jedyną motywacją do walki pozostaje chęć chronienia własnej ziemi przed najeźdźcą. Z dnia na dzień Damon coraz bardziej chce wracać do domu, w przeciwnym razie nie miałby żadnego powodu, żeby zostać w armii.
Nie jest w stanie tak do końca dobrze myśleć o ojcu (Damon jest pamiętliwy, a stary pan Salvatore bardziej przywiązuje się do reguł niż do ludzi), ale może idealizować brata. Wady Stefana należą do tych, które można łatwo bagatelizować, o ile tylko nie trzeba się z nimi codziennie zmagać. Nawet jego skłonność do patosu jest bardziej znośna w piśmie niż w mowie. Kiedy Damon czyta listy, może nadać niektórym zwrotom ironiczny wydźwięk. Otrzymuje wtedy zabawną, ciętą i pełną interesujących spostrzeżeń relację na temat życia w Mystic Falls. Zapewnia mu to rozrywkę na długie godziny. Zapewne to właśnie wtedy zupełnym przypadkiem uczy się świetnie parodiować styl wypowiedzi Stefana.
Gdy Damon pierwszy raz dostaje urlop, opuszcza front i wraca do domu, jest pewny, że to nic wielkiego, tylko krótkie odwiedziny. Tak naprawdę wcale nie chce nigdzie jechać, boi się o swoje złudzenia i pracowicie budowaną tęsknotę. Na swoje nieszczęście nie jest dobry w opieraniu się pokusom.
Przekraczając kolejne kręgi (linia frontu, granica hrabstwa, rogatki miasta, brama plantacji, drzwi do domu), nie wie jeszcze, że jego podróż nie jest ani powrotem, ani przejściem, ani przybyciem, ani drogą do Raju. Jest zstąpieniem.
Tytuł: Przejście
Fandom: The Vampire Diaries
Spoilery: w sumie wystarczy znać retrospekcje z 1x06
Ilość słów: 300
A/N: Krótka impresja na temat Damona w wojsku. Prawdopodobnie przesadnie metaforyczna, ale od tego jest fikaton, żeby eksperymentować ;).
Przejście
Kiedy jest się w wojsku, dom przestaje być tylko miejscem - staje się czymś w rodzaju idei, symbolem przejścia ze stanu chaosu w stan porządku, Arkadią, Utopią, Ziemią Obiecaną, do której będzie można wrócić w nagrodę za odwagę i poświęcenia.
Damon tęskni za domem, bo w konfederackiej armii każdy prędzej czy później to robi. Nostalgia jest jedynym sposobem na to, żeby nie zwariować. Kiedy mija pierwsze uniesienie przygodą i własnym heroizmem, a młodzieńcza brawura nie wytrzymuje konfrontacji z rzeczywistością, jedyną motywacją do walki pozostaje chęć chronienia własnej ziemi przed najeźdźcą. Z dnia na dzień Damon coraz bardziej chce wracać do domu, w przeciwnym razie nie miałby żadnego powodu, żeby zostać w armii.
Nie jest w stanie tak do końca dobrze myśleć o ojcu (Damon jest pamiętliwy, a stary pan Salvatore bardziej przywiązuje się do reguł niż do ludzi), ale może idealizować brata. Wady Stefana należą do tych, które można łatwo bagatelizować, o ile tylko nie trzeba się z nimi codziennie zmagać. Nawet jego skłonność do patosu jest bardziej znośna w piśmie niż w mowie. Kiedy Damon czyta listy, może nadać niektórym zwrotom ironiczny wydźwięk. Otrzymuje wtedy zabawną, ciętą i pełną interesujących spostrzeżeń relację na temat życia w Mystic Falls. Zapewnia mu to rozrywkę na długie godziny. Zapewne to właśnie wtedy zupełnym przypadkiem uczy się świetnie parodiować styl wypowiedzi Stefana.
Gdy Damon pierwszy raz dostaje urlop, opuszcza front i wraca do domu, jest pewny, że to nic wielkiego, tylko krótkie odwiedziny. Tak naprawdę wcale nie chce nigdzie jechać, boi się o swoje złudzenia i pracowicie budowaną tęsknotę. Na swoje nieszczęście nie jest dobry w opieraniu się pokusom.
Przekraczając kolejne kręgi (linia frontu, granica hrabstwa, rogatki miasta, brama plantacji, drzwi do domu), nie wie jeszcze, że jego podróż nie jest ani powrotem, ani przejściem, ani przybyciem, ani drogą do Raju. Jest zstąpieniem.