Адначасова хочацца быць і ласкавай, мяккай, і энергічнай, іранічнай, і цікавай, і прывабнай, і незвычайнай... Дык якая ж я на самай справе? Няўжо такая, якой мне быць не хочацца...

Дрэнна, калі зрабіў якую-сьці памылку. Але, пэўна, яшчэ горш, калі яе не зрабіў, а потым шкадуеш. Колькі ж цудоўных, салодкіх, прыемных памылак я не зрабіла!!! Усё рабіла правільна, але дзеля каго? дзеля чаго?
І пэўна, усё чалавечае шчасьце -- у яго памылках...

Я, як князь Уладзімер, праводжу выбар сваёй рэлігіі... Была ў пратэстанцкай царкве, у праваслаўнай... Шукаю нечага ў іх, хоць выдатна разумею, што не знаходжу не таму, што яны няправільныя, а таму, што гэтага няма ў МАЁЙ душы. Там пуста. Часам адчуваю сябе сярэднявечным чалавекам з такім брудам і цямрэчай у душы, што туды страшна зірнуць. Таму і ( Read more... )