Брэсцкая Крэпасць - месца, дзе кожны павінен застацца адзін на адзін са сваімі думкамі, адчуць сябе сярод тых, хто застаўся тут назаўседы, адчуць, як балюча сякуць па твары аскепкі цэглы крошащейся ад удараў куль, удыхнуць пах гару.
Але псуюць ўражанні: "Купі вушанку, купі магніцік, купі манетку на памяць"... Гэта ўсе павінна быць, але павінна быць дзе-то ў баку, не залазячы ў святое. У гэтых фотаздымках, я паспрабаваў перадаць свае перажыванні ад наведвання гэтай сапраўды гераічнай крэпасці. Не судзіце строга.