Першае верасьня. Нарэшце. Такое моцнае эмацыйнае напружваньне. Дзіўлюся. Адчувала сябе нібы першаклашка. Ага, нейкае дзіцячае захапленьне. І насамрэч хацелася бачыць усіх тых людзей, і абдымаць іх, і радасна войкаць, і быць з імі, і расцягваць хвіліну сустрэчы. І амаль да сьлёз. Да-да-да. На фоне штодзёна-павольна-эмацыйнага жніўня такія моцныя ( Read more... )

Разважала аб беларускім традыцыйным звычаі першай шлюбнай ночы. Калі маладыя адпраўляліся ў камору, а  члены сям’і пад час сукупленьня знаходзіліся побач, хадзілі вакол памяшканьня, сьпявалі, гралі на музыкальных інструментах. Думаю такім чынам яны нагадвалі аб сваім існаваньні, удзеле ў гэтай справе, сімвалюзуючы такім чынам, што полавы акт  - акт ( Read more... )

Сёння, чытаючы на медыцыну пра цяжрнасьць, аборты і г.д., падумалася:
Як жа напэўна недарэчна чуць пра генафонд нацыі, трымаючы пад сэрцам вынік вашага кахання.

Современное общество? богатые духовные ценности? культура? цивилизация? гуманизм? прогресс?
Пустые и высаные из пальца понятия. Да они нично перед инстинктами разрушения. Тонатос - истиная характеристика человека. Да, пускай он сидит глубоко в нас, но стоит дать повод он вылазит наружу и его не остановить. Поглащает все. К чертям летит духовность и ( Read more... )

Шепчет ночь за окном. Весна. В динамиках гиперромантичный голос Роберта Ленца и гитара Евгения Хавтана. О да, они поют о любви. Славят это чудесное сладкое свойство человека. О алиллуя!
А я сижу который час за талмудами и чудовищно жестоко  убиваю этот воистину редкий по прелести вечер. ..
Карат, история южных славян!