(no subject)
вот што за ябучы дзень!
ненавіджу прачынацца ў дрэнным настроі. але ноччу сніцца, пасля ўчарашняга (я цяпер (ці ізноў) праз любую драбязу заганяюся і мне самой гэта дзіказаябала!), Госпадзе, мне сніцца завуч па выхаваўчай працы, якой я кажу нешта тыпу "да мне похуй"- і вось яна са страшным тварам нясецца за мной па школе, каб прыхлопнуць адной левай- а яна бабёнка не маленькая,зможа, прыхлопне!
Непрыемна так прачынацца, але можна паспаць яшчэ-раптам пройдзе. не, сніцца яшчэ нейкая хрэнь, амаль такая ж непрыемная,але я не памятаю яе. ладна, трэба падымацца. настрой хуёвы. і па кухні нехта цёгаецца.
а жонка з Ігорем з'ехалі. і гэта так сумна і разам з тым так крывадушна, бо вось яны былі тут, сядзі ў іх, тусуйся, але я не сядзела ў іх амаль і не тусавалася, бо таму што ўдвая яны, ім было боязна перашкодзіць, а вось калі яны самі прыходзілі, зграбалі мяне ў абдымкі і заносілі да сябе - гэта норм, не, гэта выдатна!
ці Ігор, які тут 3 тыдні вырашыў правесці разам з жонкай, каторай кожны дзень на вучобу - дык ён па 5 разоў на дзень мне: пайшлі бухаць, пайшлі бухаць, а я скаціна неблагадарная, у мяне тыпу справы. ну таму што Ігор піздзіць, піздзіць, а я не ведаю што сказаць.
і вось яны з'язджаюць, і Галя, якая гэтыя тыдні ціха сядзела ў пакоі з Андрэ, цяпер не стрымліваецца - галёкае на ўсю кватэру, а ў мяне ў такі дзень проста зашкальвае, можа ўжо і пмс, але хочацца рэзаць і ўбіваць.рэзаць і ўбіваць. убіваць і рэзаць.
і чаго я наогул НІКОЛІ не магла прымусіць сябе зрабіць у такі дзень, дык гэта выйсці на кухню. і я да 2 дня сяджу ў пакоі, не вылазячы, таму што ТАМ ХТОСЬЦІ ЁСЦЬ!!! Але я есці хачу!!! гэта павінна дапамагчы! А ў халадзільніку там яшчэ палова сэрца, якое я магу зараз затачыць, і гэта пазбаўляе мяне ад неабходнасці гатаваць сабе паесці.
і што ў пакоі рабіць, я абсалютна не ведаю, пакуль не паем. на мыла не прыходзіць нічога з таго,што я чакаю, адзін сраны фб са сваімі нагадваннямі. а ў вк піша прыпіжжаны хлапчыська вот ужо 4, 5, 6 паведамленняў, і ў іх такая жорсткая хуіта, што я нават не знаходжу сілаў прачытаць гэта, не тое каб адказаць, хаця не хочацца,каб пакрыўдзіўся, але ПАЙШОЎ НАХУЙ.
Але вось здаецца сціхае рух на кухні. я раблю рывок. шубы ў халадзільніку няма. я злая і зараз пачну араць. і тут прыходзіць Галя. а Галя любіць пачапляцца часам. о божэ о божэ толькі не зараз, не зараз, таму што я буду ПАСЫЛАЦЬ НАХУЙ УСІХ, хто са мной зараз загаворыць. хаця каго я падманваю, я НІКОЛІ НІКОЛІ ў жыцці нікога не пасылала нахуй (гробанае выхаванне!!!), а варта было б!
раблю сабе няшчасны буцер (без масла:( і ўвальваю назад у пакой спраўляцца са сваімі нервамі. вот пішу і трохі адпускае. а не, падалося
ненавіджу прачынацца ў дрэнным настроі. але ноччу сніцца, пасля ўчарашняга (я цяпер (ці ізноў) праз любую драбязу заганяюся і мне самой гэта дзіказаябала!), Госпадзе, мне сніцца завуч па выхаваўчай працы, якой я кажу нешта тыпу "да мне похуй"- і вось яна са страшным тварам нясецца за мной па школе, каб прыхлопнуць адной левай- а яна бабёнка не маленькая,зможа, прыхлопне!
Непрыемна так прачынацца, але можна паспаць яшчэ-раптам пройдзе. не, сніцца яшчэ нейкая хрэнь, амаль такая ж непрыемная,але я не памятаю яе. ладна, трэба падымацца. настрой хуёвы. і па кухні нехта цёгаецца.
а жонка з Ігорем з'ехалі. і гэта так сумна і разам з тым так крывадушна, бо вось яны былі тут, сядзі ў іх, тусуйся, але я не сядзела ў іх амаль і не тусавалася, бо таму што ўдвая яны, ім было боязна перашкодзіць, а вось калі яны самі прыходзілі, зграбалі мяне ў абдымкі і заносілі да сябе - гэта норм, не, гэта выдатна!
ці Ігор, які тут 3 тыдні вырашыў правесці разам з жонкай, каторай кожны дзень на вучобу - дык ён па 5 разоў на дзень мне: пайшлі бухаць, пайшлі бухаць, а я скаціна неблагадарная, у мяне тыпу справы. ну таму што Ігор піздзіць, піздзіць, а я не ведаю што сказаць.
і вось яны з'язджаюць, і Галя, якая гэтыя тыдні ціха сядзела ў пакоі з Андрэ, цяпер не стрымліваецца - галёкае на ўсю кватэру, а ў мяне ў такі дзень проста зашкальвае, можа ўжо і пмс, але хочацца рэзаць і ўбіваць.рэзаць і ўбіваць. убіваць і рэзаць.
і чаго я наогул НІКОЛІ не магла прымусіць сябе зрабіць у такі дзень, дык гэта выйсці на кухню. і я да 2 дня сяджу ў пакоі, не вылазячы, таму што ТАМ ХТОСЬЦІ ЁСЦЬ!!! Але я есці хачу!!! гэта павінна дапамагчы! А ў халадзільніку там яшчэ палова сэрца, якое я магу зараз затачыць, і гэта пазбаўляе мяне ад неабходнасці гатаваць сабе паесці.
і што ў пакоі рабіць, я абсалютна не ведаю, пакуль не паем. на мыла не прыходзіць нічога з таго,што я чакаю, адзін сраны фб са сваімі нагадваннямі. а ў вк піша прыпіжжаны хлапчыська вот ужо 4, 5, 6 паведамленняў, і ў іх такая жорсткая хуіта, што я нават не знаходжу сілаў прачытаць гэта, не тое каб адказаць, хаця не хочацца,каб пакрыўдзіўся, але ПАЙШОЎ НАХУЙ.
Але вось здаецца сціхае рух на кухні. я раблю рывок. шубы ў халадзільніку няма. я злая і зараз пачну араць. і тут прыходзіць Галя. а Галя любіць пачапляцца часам. о божэ о божэ толькі не зараз, не зараз, таму што я буду ПАСЫЛАЦЬ НАХУЙ УСІХ, хто са мной зараз загаворыць. хаця каго я падманваю, я НІКОЛІ НІКОЛІ ў жыцці нікога не пасылала нахуй (гробанае выхаванне!!!), а варта было б!
раблю сабе няшчасны буцер (без масла:( і ўвальваю назад у пакой спраўляцца са сваімі нервамі. вот пішу і трохі адпускае. а не, падалося