Што в Кийові добрі, а што жлі
Сесього разу Франкфурт ня заскочыл кількостьом люди в костюмах. Того-м виділ юж доста в Ізраілю - лем тамты вбраны в сако - пейсаты и з крисанями. Німці зас без жадных пейсів, бо то німці, а працюют в банках. И крисан в них ніт. Зато мают роверы, якыма ся достают з дома до роботы.
Не буду скиглив, як от часто роблят в спільноті Захопливий Київ (пости «Київ проти…»), лем повім, же справды заздрил єм тотым німцям, же мают так добрі облаштованы дріжкы для роверів. Того таки в нас брак.
Єдно мі ся зостало незрозумілым: як то они долают такы одлеглости, в костюмах - и дале што в офісі. Прецінь то єст людскє, же як ся іде ровером, надто в душным саку, то ся потит. Мал єм ідею приіхати так тіж на роботу, лем погрозили, же ня гбиют.
Но то такє. А ищы во Франкфурті на роверах діти катают и велорікшы іздят.
Не буду скиглив, як от часто роблят в спільноті Захопливий Київ (пости «Київ проти…»), лем повім, же справды заздрил єм тотым німцям, же мают так добрі облаштованы дріжкы для роверів. Того таки в нас брак.
Єдно мі ся зостало незрозумілым: як то они долают такы одлеглости, в костюмах - и дале што в офісі. Прецінь то єст людскє, же як ся іде ровером, надто в душным саку, то ся потит. Мал єм ідею приіхати так тіж на роботу, лем погрозили, же ня гбиют.
Но то такє. А ищы во Франкфурті на роверах діти катают и велорікшы іздят.