О французской красі

[macsolas]

Іхал єм якысо на R.E.R. (типу приміской електричкы в Парижу). На ушу в мене плеєр, слухам музыкы, а нараз зір впал на таку кралю, же очи одвести не мож. Така кобітка шварна! А што одягнена стильні, а што ся усьміхат красьні. Іхала, бесідувала до свойой камараткы. И подумал єм собі: «Но, то правдива французска краля!». И так ся запозерал до ней, што наушникы в мене выпали. Тутай долунал до ня єї глас: «…ші єль спуне…»
А отже тото была румунка, жадна француженка… Но, хто бы подумал!?