Моё на данный момент бездомное бренное тело страдает от бронхита, усеагульнай млявасці і абыякавасці да жыцця. Мечта жить втроем ухнула в небытие (а счастье было так близко!), в комнате хаос,  вещи лежат нераспакованные, настроение никакое. Зато я нашла свой любимый кулончик, и это немного радует ( Read more... )

Акварэллю шэрага неба і залатой лістоты, разведзенай халодным крыўдным дажджом, восень малюе журбу...

Сцяна з калючага дрота
Падзяліла свет на дзве часткі.
 Ды ніхто не ведае,
Воля - гэта там альбо тут?
 

Жыццё - гэта адвечная спроба дабяжаць да верху эскалатара,

які едзе ўніз...

Гаркава-тужлівы пах восені раздзірае душу на шматкі.
Але гэты ж пах, як горкі бальзам, імгненна гоіць усе раны...
І прыходзіць тое самае светлае залаціста-памяранцавае супакаенне, за якое я і люблю гэтую пору года...
У басейне, які да дажджу быў школьным стадыёнам, ціха плавае першы сёлетні чырвоны кляновы ліст.
І хочацца смяяцца скрозь слёзы...
Але я ( Read more... )