Dieet week 5
Doel: 20 kilo
Deadline: 18 juli
Start datum: maandag 24-1-2011
Gewicht Start: 91,1 kilo
Gewicht Nu: 83,2
Totaal gewicht verloren: 7,9 kilo
Deze week een krappe 1,1 kilo, teleurstellend.
Gisteren (zaterdag) heeft Anita me weer op de weegplaat gezet en mijn eerste reactie was: "Shit..."
Maar ik moet dan ook eerlijk zijn; ik heb gesjoemeld. Niet zo zeer in het eten van die overheerlijke lekkere hapjes (hoewel ik wel 3 keer gekauwd heb op een kaal geplukt stukje kibberling... de schande) maar gewoon in tijd en hoeveelheid.
1 extra dieetkoekje hier, toch maar een beetje meer dieet reep daar.
Het begint verdomd moeilijk te worden. Elke keer als ik in mijn pauze de kantine inloop ligt daar een aantrekkelijke wel goudgebruinde knappe(rige) kipburger allerlei verleidelijk en aanlokkelijke fluisteringen telepathisch in mijn hoofd te prenten: "Eet mij, ik ben kip... dat mag wel... doe maar... ik zal niet verklappen..."
Ach, dat is eigenlijk wel overdreven, het valt best mee. Nog steeds is het hongergevoel niet aanwezig, ik kom aan hoeveelheid en variatie niet te kort. Het is dat ik mijzelf gek maak. Ik ben het zelf die vind dat ik trek heb, terwijl het eigenlijk gewoon een plaatsvervangend gevoel is voor het niet willen accepteren van mijn huidige situatie.
Net als bij roken.
De eerste 3 weken heb je last van afkick verschijnselen, de rest is zelf marteling van waanideeën en fabeltjes zoals: "Het is zo lekker, ik heb het nodig en ik mis het zo"
Dit is gewoon onzin. Als je er puur logisch naar kijkt en heel eerlijk bent zonder je te laten leiden door je emoties zie je dat het gewoon een vervelende gewoonte is waar een enorme onterechte lading aan gebonden wordt.
Ik denk dat dit ook voor eten geldt.
En als dat zo is, overwin ik dit ook. Ik ben immers ook al 4 jaar gestopt met roken.
Cold Turkey.
Ik denk dat het momenteel zwaar is omdat mijn directe leefsituatie niet ideaal is. Onzekerheid in werk, onzekerheid in Bas zijn werk, studie enz enz. Alles tegelijk is niet handig als je ook nog eens jezelf onder druk zet met een dieet.
Maar goed, wie A zegt moet ook B zeggen. Deze week heb ik als doel gesteld dat ik me tot de letter nauwkeurig aan het dieet houd.
We zullen zien hoe het volgende week vrijdag uitgepakt heeft.
Deadline: 18 juli
Start datum: maandag 24-1-2011
Gewicht Start: 91,1 kilo
Gewicht Nu: 83,2
Totaal gewicht verloren: 7,9 kilo
Deze week een krappe 1,1 kilo, teleurstellend.
Gisteren (zaterdag) heeft Anita me weer op de weegplaat gezet en mijn eerste reactie was: "Shit..."
Maar ik moet dan ook eerlijk zijn; ik heb gesjoemeld. Niet zo zeer in het eten van die overheerlijke lekkere hapjes (hoewel ik wel 3 keer gekauwd heb op een kaal geplukt stukje kibberling... de schande) maar gewoon in tijd en hoeveelheid.
1 extra dieetkoekje hier, toch maar een beetje meer dieet reep daar.
Het begint verdomd moeilijk te worden. Elke keer als ik in mijn pauze de kantine inloop ligt daar een aantrekkelijke wel goudgebruinde knappe(rige) kipburger allerlei verleidelijk en aanlokkelijke fluisteringen telepathisch in mijn hoofd te prenten: "Eet mij, ik ben kip... dat mag wel... doe maar... ik zal niet verklappen..."
Ach, dat is eigenlijk wel overdreven, het valt best mee. Nog steeds is het hongergevoel niet aanwezig, ik kom aan hoeveelheid en variatie niet te kort. Het is dat ik mijzelf gek maak. Ik ben het zelf die vind dat ik trek heb, terwijl het eigenlijk gewoon een plaatsvervangend gevoel is voor het niet willen accepteren van mijn huidige situatie.
Net als bij roken.
De eerste 3 weken heb je last van afkick verschijnselen, de rest is zelf marteling van waanideeën en fabeltjes zoals: "Het is zo lekker, ik heb het nodig en ik mis het zo"
Dit is gewoon onzin. Als je er puur logisch naar kijkt en heel eerlijk bent zonder je te laten leiden door je emoties zie je dat het gewoon een vervelende gewoonte is waar een enorme onterechte lading aan gebonden wordt.
Ik denk dat dit ook voor eten geldt.
En als dat zo is, overwin ik dit ook. Ik ben immers ook al 4 jaar gestopt met roken.
Cold Turkey.
Ik denk dat het momenteel zwaar is omdat mijn directe leefsituatie niet ideaal is. Onzekerheid in werk, onzekerheid in Bas zijn werk, studie enz enz. Alles tegelijk is niet handig als je ook nog eens jezelf onder druk zet met een dieet.
Maar goed, wie A zegt moet ook B zeggen. Deze week heb ik als doel gesteld dat ik me tot de letter nauwkeurig aan het dieet houd.
We zullen zien hoe het volgende week vrijdag uitgepakt heeft.