адзіная песня, з якой Менск паўстае перад вачыма як жывы.
Click to view
адзіная, і не трэба іншых.
ці то я па маме сумавала ў той час, ці мне матуля хросная яе спявала - не памятаю. у галаве вобразы цырку, вострава слёзаў, адарванага кола машыны перад нагамі і бязвухага мішкі. той яшчэ асацыятыўны радок.
(
Read more... )