ԱՌԱՍՊԵԼՆ ԱՆՄԱՀ Է. ԿԵՑՑԵ՛ ԳԻՏՈՒԹՅՈՒՆԸ

[lernci]

Հորինված պատմության հիման վրա կարելի է
կանխատեսում կատարել միայն հորինված ապագայի
համար, իսկ մենք բոլորս ապրելու ենք մեկ այլ
ապագայում՝ իրական։

․․․ ժամանակակից աշխարհն այնքան էլ դիմացկուն
չէ սեփական անցյալում կատարվող փոփոխությունների
նկատմամբ, ինչպես դա կարող է թվալ։
Ալեքսանդր Ռոզով,
«Արեւն առագաստների վրա»
Այս տարվա գարնանը Արմակադ ցանցային դահլիճում

Comments

[mar_amirchanyan]

Խորապես ցավում եմ:

Հազար եմ ասել, նորից եմ ասում՝ ամեն ոք թող իր գործով զբաղվի: Որևէ շենքի որակյալ կամ անորակ լինելու մասին հուզառատ հոդվածներ չեն գրում, այլ մանրամասն, ՓԱՍՏԱՐԿՆԵՐՈՎ, այլ ոչ թե կեղծ հայրենասիրական կոչերով ու գրականագիտական "փնտրտուքով" ապացուցում են, որ կամուրջը կամ շենքը սխալ է կառուցված: Փաստարկ ՉԿԱ: Գիտելիք՝ ՉԿԱ: Կա միայն զգացմունք:
Որը ՈՉ ՄԻ ԿԱՊ ՉՈՒՆԻ գիտության հետ:

Խորապես ցավում եմ:

[lernci]

Մարիամ ջան, այս նիւթը՞ նկատի ունեիր, թէ ընդհանրապէս ես ասում:

[mar_amirchanyan]

Կոնկրետ դեպքում՝ այս նյութը

[lernci]

Մեր գիտնականներն են մեղավոր: Ժամանակին որ ելույթներ ունենային, բացատրեին ու թույլ չտային, որ այս ալիքն այսպես ծավալվի, այս վիճակին չէր հասնի:

Նոյն եզրակացութիւնը կարելի է կարդալ հոդուածի մէջ:

[mar_amirchanyan]

//Իր մասնագիտական տիրույթի կանոնները հարգել պահանջողը պիտի հարգի նաեւ այլ տիրույթների կաննոնները՝ հնարավոր համարելով, որ կարող են լինել նաեւ տիրույթներ, որոնց գոյությունը նա աչքաթող է արել

[mar_amirchanyan]

Հարգելի mar_amirchanyan, ես չեմ էլ փորձել բանավիճել Հրաչ Մարտիրոսյանի հետ ըստ նյութի էության, քանի որ այդ հարցով ինքս չեմ զբաղվել, այնպես որ ինչ-որ որոշակի փաստարկներ կամ կարծիք «Քարահունջի» մասին չէի էլ կարող ունենալ․ ոչ լեզվաբանական, ոչ էլ՝ պատմաբանական։ Հոդվածն առհասարակ վերաբերում է ոչ թե գիտության այս կամ այն ճյուղին՝ լեզվաբանությանը կամ պատմագիտությանը, այլ գիտական եղանակի հարցերին, մեթոդաբանությանը։ Այսինքն գիտական ենթադրույթի եւ ապացուցված փաստի, չհաստատված տեսության եւ հերքված տեսության, անհավանական պնդման եւ սխալ պնդման հարաբերությունների, շարադրանքի տրամաբանական հետեւողականությանը եւ նման այլ հարցերին։ Այնպես որ իմ հոդվածի վերաբերյալ ձեր գնահատականների աղբյուրը ես չհասկացա։ Մասնավորապես՝ «ուռա-հայրենասիրական»-ի պիտակը․ ես հայրենասիրության մասին առհասարակ ոչինչ չեմ գրել։ Ճիշտ հակառակը․ հայրենասիրության գաղափարը առաջ է տարել իր հոդվածում հենց Հրաչ Մարտիրոսյանը, որից ես մեջբերումներ եմ արել։ Այսինքն, իմ ամբողջ հոդվածի իմաստը հենց գիտական մոտեցման, գիտական եղանակի կիրառման անհրաժեշտությունն է, որը «քարահունջականների» մոտ չկա՝

[mar_amirchanyan]

Պարոն Թարումյան, ընդունում եմ, որ իմ մեկնաբանության տոնայնությունը բավականին սուր էր, և «ուռա-հայրենասիրության» մեջ մեղադրանքի համար ներողություն եմ խնդրում

Առաջին մաս

[mar_amirchanyan]

Մարիամ ջան

Re: Առաջին մաս

[mar_amirchanyan]

Ես էլ պատասխանեմ ըստ "մասերի":)

Այո, Դուք ճիշտ եք: Այդ սիրողականությունն արդեն թափանցել է շատ վերին ատյաններ և շատ երիտասարդների ուղեղներ է լվանում, և ես պարզապես չեմ կարող անտարբեր հանդիսատեսի կեցվածք ընդունել..

Խորհրդային պատմագիտության այդ հատվածը (ես չեմ կարող ասել "ամբողջ խորհրդային պատմագիտությունը", որովհետև վերջինիս ձեռբերումներն հսկայական են), ահա այս հատվածը, որը կրում էր խորհրդային "ինտերնացիոնալիզմի" ազդեցությունն ու, ըստ էության ծառայում էր այդ գաղափարին, չի կարող համարվել չափանիշ, համաձայն չեք՞:

Այն կատարեց իր տխրահռչակ դերը, իր հարվածն հասցրեց արևելագիտությանն ու լեզվաբանությանը ու թաղվեց մոռացության ու արհամարհանքի փոշու տակ: Արդյո՞ք մենք ունենք այդ ռեսուրսները այդ տխրահռչակ ճանապարհով ևս մեկ պտույտ գործելու համար: Եվ հանուն ինչի՞:

Մաս երկրորդ

[mar_amirchanyan]

Դրա մասին երկար կարելի է խոսել։ Ես կրկնեմ միայն մի փաստարկ, որն ուղղել եմ Ա․ Նեմիրովսկուն ի պատասխան գրված իմ «ЕВАНГЕЛИЕ ОТ НЕМИРОВСКОГО» (http://books.tarumian.am/Hodvatsner/Nemirovski.htm) հոդվածում։ Նեմիրովսկին (որը շատ հետաքրքիր անձնավորություն է, ու չափազանց խոր մասնագետ) նույնպես զարմանում է (թեեւ չեմ կարծում, որ անկեղծ է նրա զարմանքը), թե ինչու են կեղծ գիտանականները անհանգստանում հնագույն պատմության հարցերի կապակցությամբ․ «на кой черт это им надо» գրում է նա, «Ում ինչ է պատկանում միշտ որոշվել եւ որոշվելու է զենքի ուժով, դիվանագիտության ուժով, այլ ոչ թե նրանով թե ում նախնիներն են ապրել տվյալ տարածքում հազար տարի առաջ»։ Եւ ես պատասխանում եմ, որ նա անկասկած իրավացի է, սակայն կա եւ հոգեբանական կողմը․ եւ եթե ազգը գիտի, որ նրա նախնիները ՄԻՇՏ են ապրել այդ տարածքում (առնվազն գոնե ՊԱՏՄԱԿԱՆ ժամանակաշրջանում), նա լրացուցիչ ոգեղեն ուժ է ստանում, լրացուցիչ փաստարկ, որ նա պիտի պաշտպանի այս հողը, իր նախնիների հողը։ Իսկ եթե նա գիտի, որ իր նախնիները խլել են տվյալ

Re: Մաս երկրորդ

[mar_amirchanyan]

Մենք կրկին գալիս ենք այդ նույն մեթոդաբանական սխալին, և, ցավոք, պատասխանս համակարգված չի լինելու: ուրարտացիների հետ կապված կպատասխանեմ վերջին մեկնաբանության մեջ

Մաս երրորդ

[mar_amirchanyan]

Բա ի՞նչ անենք։ Ինչպե՞ս ընդլայնենք գիտական դաշտը, որպեսզի այնտեղ իրենց տեղը գտնեն բոլոր տեսությունների հետեւորդները։ Մենք չունենք Նեմիրոսկու մակարդակի մասնագետներ, որոնք կտիրապետեն միաժամանակ ե՛ւ խեթերենի, ե՛ւ աշուրերերնի, ե՛ւ շումերերենի ե՛ւ, ամենակարեւորը՝ գիտական մեթոդաբանությանը, գիտական մոտեցմաանը, գիտական վերլուծության եղանակներին։ Ուստի չունենք նաեւ ուսուչիներ, որոնք կդաստիարակեին երիտասարդ գիտնականների սերունդ։ Իսկ ուղարկելով նրնաց այլ երկրներ սովորելու հետ ենք ստանում արդեն համապատասխան այլ տեսությունների կողմնակիցների։ Իսկ մեզ մոտ կրթվածները հիքսոսներից, խեթերից ու շումերներից այնպիսի մի շիլաշփոթ են ստեղծում, որ թող ու փախի

Re: Մաս երրորդ

[mar_amirchanyan]

Ես չեմ բացառում, որ շումերական, աքքադական և այլ քաղաքակրթությունների հետքեր պահպանվել են մեր լեզվի ու մշակույթի մեջ: Բնավ: Այժմ բավականին ինտենսիվ ու լուրջ ուսումնասիրություններ են կատարվում մանավանդ խուրրիական և խեթական շերտերի վերհանման ուղղությամբ: Ես միայն պնդում եմ, որ այդ մաենը պետք է իրականացվի լուրջ մասնագիտական հիմունքներով:

Re: Մաս երրորդ

[mar_amirchanyan]

Քարահունջի հետ կապված ես համամիտ եմ Հրաչ Մարտիրոսյանի հետ: Որևէ կապ Սթոունհենջի հետ չեմ տեսնում, և հանգետներն էլ իրենց եզրակացություններում առավել քան բացասական են տրամադրված. Քարահունջի հնավայրը, եթե չեմ սխալվում, թվագրվում է Ք.ա. 1 հազարամյակով:

փոքրիկ միջամտութիւն

[lernci]

Սրանք այդ կառոյցների հատակագծերն են․

Re: փոքրիկ միջամտութիւն

[mar_amirchanyan]

Հերունին անվանել է, բայց նախնական անվանումն այդպիսին չի եղել, չէ՞: