Калі я трапляю ў Клецк - абавязкова здараюцца пэўныя адкрыцці і даследванні. Такі вось горад - то таямніцы касцёлаў карціць тут даследваць, то назіраць асаблівасці правінцыйнага жыцця. Карацей, афмасфера тут творчая. Галоўнае, не іранізаваць,а падыходзіць з доляй гумару
(
Read more... )
Аднойчы, калі я быў на рыцарскім фестывалі ў Наваградку, на трэці дзень з раніцы мерапрыемства людзі былі ў нішто ўпітыя і такія ж галодныя. Усе стратэгічныя запасы харчу былі з'едзеныя ў папярэднія два дні, а голад настаў, як на злосць, самы моцны. Вось тады нам і трапілі пад вока няшчасныя смоўжыкі :)). Нехта налавіў іх поўную шапку і прынес на абмеркаванне. Мы сядзелі і пераконвалі самі сябе ў тым, што гэта "нормальная пища, давайте варить!". Але на шчасце, тут у гэты момант з'явіўся невядомы выратавальнік з пачкам макаронаў, якія мы паспяхова і зварылі.
Вось так я і не пакаштаваў смаўжоў! :)
Reply
Reply
Reply
Reply
Reply
Reply
Leave a comment