Эсперанто, мои переводы
Собираю свои тексты для того, чтобы закинуть их в группу курса. Подумала, а почему бы не положить и сюда.
Это первые опыты, но я сама ими в общем и целом довольна. Раньше у меня вообще не получалось переводить стихи, была одна попытка со средненьким результатом в универе, мы тогда переводили "Сеятеля" Гюго, но у меня даже в памяти текст не сохранился.
Считалка Ирины Токмаковой, "Десять птичек стайка"
Оригинал
Jen por vi kanteto -
Flugas dek birdetoj!
Tio estas paseret’,
Tio estas paruet’.
Tio estas najtingal’
Kiu kantas sen kial’.
Tio estas bombicil’,
Tio estas motacil’.
Kaj ĉi tiu grizplumet’ -
Tio estas la sturnet’.
Kvivitado kaj brueg’.
Pigo, strigo, frugileg’.
Gardu vin! Haliaet’!
Birdoj, birdoj! Al domet’!
Гуляющее по просторам сети часто без указания автора (пришлось гуглить, не сразу нашлось, это Мария Рубина) "У мужа тридцать семь и два".
Оно вдруг вспомнилось и перевелось в качестве домашнего задания, после долгих безуспешных попыток написать какой-нибудь вменяемый текст на лексику по болезням и здоровью.
Оригинал
Kun griza de turment’ vizaĝo
Li kuŝas, laca de sufer',
Sur malordita litotuko
Kiel viktimo de ĥoler’.
Ĝemadoj de la akuŝado,
Distaŭzita la harar’,
En la okuloj glaciiĝis
Tuta funebro de judar’.
Vespiras kaj sur la mentonon
Fluadas shaŭma salivet'.
Timide flustras kun malghojo:
Senpatra estos infanet’...
Mallumas la apartamento
Kaj ĉesas plej malgranda bru’.
La edzo montras termometron -
Li havas tridek sep kaj du.
И последнее, серьезное. Переводила на Страстной и Пасхальной неделях. Тимур Кибиров "Их-то Господь - вон какой!".
Оригинал
Ilia Sinjoro - rigardu lin!
Deca heroo! Sen tim’, sen deklin’
Kun glavo lunarka super la kap’
La fidelaron al batalkamp’
Li gvidas kaj lia belega ĉeval’
Rapidas kiel skual’.
Kaj nia, nia - vidu filet' -
Jen nia trotas sur azenet'
Renkonte al sia mort'.
Kaj ties Sinjoro - jen la idili’!
Vere la pacon donacas li.
Eterna pac’ - kia delikataĵ’
meze de homa vantaĵ’!
Ĉu plagoj-timagoj? Ne lia tem’.
Lotose kvietas li en neagem’
En la plej sankta maplen’.
Kaj nia, nia, ho ve, filet’ -
Jen nia trotas sur azenet’
Renkonte al sia mort’.
Kaj ĉi-ties Sinjoro - ho, kia glor’!
Jen la reganto, per mia honor’!
La mondon, l’epokon, la menson titan’
Tenas sub lia kalkan’.
Ĉe lia trono en gaja lini’
Evan evoe! - dancas homkompani’
Eble ankauh ni.
Kaj nia, nia, ne ploru, filet’ -
Jen nia trotas sur azenet’
Renkonte al sia mort’.
Renkonte al sia terura mort’,
Al via mort’ kaj al mia mort’!
Ne ploru, ĝi ne forkuros de li,
Ne havas ĝi tiom da fort’!
Это первые опыты, но я сама ими в общем и целом довольна. Раньше у меня вообще не получалось переводить стихи, была одна попытка со средненьким результатом в универе, мы тогда переводили "Сеятеля" Гюго, но у меня даже в памяти текст не сохранился.
Считалка Ирины Токмаковой, "Десять птичек стайка"
Оригинал
Jen por vi kanteto -
Flugas dek birdetoj!
Tio estas paseret’,
Tio estas paruet’.
Tio estas najtingal’
Kiu kantas sen kial’.
Tio estas bombicil’,
Tio estas motacil’.
Kaj ĉi tiu grizplumet’ -
Tio estas la sturnet’.
Kvivitado kaj brueg’.
Pigo, strigo, frugileg’.
Gardu vin! Haliaet’!
Birdoj, birdoj! Al domet’!
Гуляющее по просторам сети часто без указания автора (пришлось гуглить, не сразу нашлось, это Мария Рубина) "У мужа тридцать семь и два".
Оно вдруг вспомнилось и перевелось в качестве домашнего задания, после долгих безуспешных попыток написать какой-нибудь вменяемый текст на лексику по болезням и здоровью.
Оригинал
Kun griza de turment’ vizaĝo
Li kuŝas, laca de sufer',
Sur malordita litotuko
Kiel viktimo de ĥoler’.
Ĝemadoj de la akuŝado,
Distaŭzita la harar’,
En la okuloj glaciiĝis
Tuta funebro de judar’.
Vespiras kaj sur la mentonon
Fluadas shaŭma salivet'.
Timide flustras kun malghojo:
Senpatra estos infanet’...
Mallumas la apartamento
Kaj ĉesas plej malgranda bru’.
La edzo montras termometron -
Li havas tridek sep kaj du.
И последнее, серьезное. Переводила на Страстной и Пасхальной неделях. Тимур Кибиров "Их-то Господь - вон какой!".
Оригинал
Ilia Sinjoro - rigardu lin!
Deca heroo! Sen tim’, sen deklin’
Kun glavo lunarka super la kap’
La fidelaron al batalkamp’
Li gvidas kaj lia belega ĉeval’
Rapidas kiel skual’.
Kaj nia, nia - vidu filet' -
Jen nia trotas sur azenet'
Renkonte al sia mort'.
Kaj ties Sinjoro - jen la idili’!
Vere la pacon donacas li.
Eterna pac’ - kia delikataĵ’
meze de homa vantaĵ’!
Ĉu plagoj-timagoj? Ne lia tem’.
Lotose kvietas li en neagem’
En la plej sankta maplen’.
Kaj nia, nia, ho ve, filet’ -
Jen nia trotas sur azenet’
Renkonte al sia mort’.
Kaj ĉi-ties Sinjoro - ho, kia glor’!
Jen la reganto, per mia honor’!
La mondon, l’epokon, la menson titan’
Tenas sub lia kalkan’.
Ĉe lia trono en gaja lini’
Evan evoe! - dancas homkompani’
Eble ankauh ni.
Kaj nia, nia, ne ploru, filet’ -
Jen nia trotas sur azenet’
Renkonte al sia mort’.
Renkonte al sia terura mort’,
Al via mort’ kaj al mia mort’!
Ne ploru, ĝi ne forkuros de li,
Ne havas ĝi tiom da fort’!