Ընտրությունների մասին
Originally published at Կորեոլան. You can comment here or there.
Իզայի մոտ գրեցի, բայց առանձին գրառում էլ անեմ ու մի քիչ ավելի բացված գրեմ։
Րաֆֆին հավաքել է մոտ 539 կիլո ձայն (համեմատության համար ԼՏՊ-ն 2008-ին հավաքել էր 359 կիլո ձայն)։ Ով ումից քանի ձայն գողացավ ” էդ թեմաներն ինձ չեն հետաքրքրում։ Ասեմ, որ Րաֆֆիի մասին բացասական կարծիքս էլ, բնականաբար, չի փոխվել, բայց …
Բայց նաղդ մարդուն կողմ է քվեարկել կես միլիոնից ավել քաղաքացի։ Ու 5 տարի շարունակ մարդը չի ունենալու իշխանական լծակ, բայց կրելու է էդ կես միլիոն ձայնի պատասխանատվությունը։ Ես չգիտեմ «Ժառանգությունում» ընդհանրապես հասկանու՞մ են, թե ինչ ահռելի ռեսուրս է իրենց ձեռքում հիմա, թե ոչ։
Հիշենք, որ մինչև այժմ նախագահի որևէ թեկնածուի այդպես էլ չի հաջողվել մինչև հաջորդ ընտրություն չփոշիացնել իր նկատմամբ եղած այդ վստահությունը։ Անխտիր բոլորն այդ ռեսուրսը մսխել են. սկսած Վազգեն Մանուկյանից, վերջացրած` Լևոն Տեր-Պետրոսյանով։ Ոմանք այդ ռեսուրսը հենց այնպես ջուրն են լցրել (օրինակ` Ստեփան Դեմիրճյանը), մյուսներն այդ ռեսուրսը բիրիքով վաճառել են (օրինակ` Արթուր Բաղդասարյանը), բայց վերջին հաշվով բոլորն էլ այս կամ այն կերպ մսխել են` վերածվելով քաղաքական դիակների։
Հիմա տեսնենք, թե ինչ կբաշարի անել իրեն վստահված կես միլիոն ձայնի հետ Րաֆֆին։ Ասեմ, որ սկիզբն առայժմ ստանդարտ սցենարով է գնում, իսկ հետոն էլ կապրենք, կտեսնենք։ Հինգ տարի հետո չմոռանամ, կարդամ էս գրառումս։
