Эрык Арлоў-Шымкус "ці знойдзеш" / Eryk Arłoŭ-Šymkus "ci znojdzieš"

Mar 18, 2011 23:16

 
Эрык Арлоў-Шымкус aka kontrabaser

ці знойдзеш

Бессэнсоўныя высновы
замяняюць табе словы
дазваляюць пазабыцца
пра асноўны шлях прачысты
закрывацца дазваляюць тваім лёгкім сэрца рухам
дазваляюць адкрывацца чорным дзіркам у вачах
і адчуеш у сабе ты прадбачальна-асабісты
дух вытворцы, неказіста
быць табе валантэрыстам
і прайсці дарогай цяжкай, важкай,
прабачальна-адарваны свет стварыць,
істотны і сапраўдны,
пазабыць усе высновы
бессэнсоўных кола словаў,
ланцужкі паўторных сказаў, фразаў,
разгарнуць праменні сонца
пра якіх ты пазабыўся
па якіх ты ўжо спяваў
песню суму і жаллю
зазірні ў сваю кішэню
можа схопіш хоць бы жменю
тых апошніх,
што пакінуў
табе сябра.
і з дзяцінства
і з юнацтва
ты чакаў
ты чакаў
ты хацеў
чакаць
а потым
скарыстацца іхняй моцай
але ты пачаў губляць кішэні
і сяброў забыў па частках
і жыццёвае суровасці
праз шматлікія вытворнасці
замянілі табе твар
вар
ар

я твой сябра
я тут
блізка
і дарога да мяне празрыста
я пачаў перабудовы
я заклаў цяжкі асновы
пласт жыцця на новы
дзень карысны
для асобаў
тых, што звацца
"Ён", "Яна", "Яны" і мы
з табою зможам болей
калі прыйдзеш ты да мяне
праз дзірку ў зафарбованым вакне
праз тую дзірку
праз якую
праз рыстыя праменні сонца
ўсё хочуць у тваё сэрца зноўца
якія засталіся ў апошняе кішэні
ні
і?..
...
чакаю я
чакаю я
хачу чакаць
цябе
каб йшлі мы ў адны бакі
вялікай вуліцы
перабудовы
забудовы
пабудовы
ці знойдзеш інша-асабісты
свой шлях прагрэсявісты
ты
але знайдзі, прашу
не памірай
ад частае хваробы
абсцэсу сэрца і душы
які прарэзаць можа
толькі
праменні сонца
ў апошняе кішэні
і часткі сябра
ў першым прабачэнні

12.03.11, Менск
Eryk Arłoŭ-Šymkus aka  kontrabaser

ci znojdzieš

Biessensoŭnyja vysnovy
zamianiajuć tabie słovy
dazvalajuć pazabycca
pra asnoŭny šlach pračysty
zakryvacca dazvalajuć tvaim lohkim serca rucham
dazvalajuć adkryvacca čornym dzirkam u vačach
i adčuješ u sabie ty pradbačalna-asabisty
duch vytvorcy, niekazista
być tabie vałanterystam
i prajści darohaj ciažkaj, važkaj,
prabačalna-adarvany śviet stvaryć,
istotny i sapraŭdny,
pazabyć usie vysnovy
biessensoŭnych koła słovaŭ,
łancužki paŭtornych skazaŭ, frazaŭ,
razharnuć pramieńni sonca
pra jakich ty pazabyŭsia
pa jakich ty ŭžo śpiavaŭ
pieśniu sumu i žallu
zazirni ŭ svaju kišeniu
moža schopiš choć by žmieniu
tych apošnich,
što pakinuŭ
tabie siabra.
i z dziacinstva
i z junactva
ty čakaŭ
ty čakaŭ
ty chacieŭ
čakać
a potym
skarystacca ichniaj mocaj
ale ty pačaŭ hublać kišeni
i siabroŭ zabyŭ pa častkach
i žyćciovaje surovaści
praz šmatlikija vytvornaści
zamianili tabie tvar
var
ar

ja tvoj siabra
ja tut
blizka
i daroha da mianie prazrysta
ja pačaŭ pierabudovy
ja zakłaŭ ciažki asnovy
płast žyćcia na novy
dzień karysny
dla asobaŭ
tych, što zvacca
"Jon", "Jana", "Jany" i my
z taboju zmožam bolej
kali ty pryjdzieš da mianie
praz dzirku ŭ zafarbovanym vaknie
praz tuju dzirku
praz jakuju
praz rystyja pramieńni sonca
ŭsio chočuć u tvajo serca znoŭca
jakija zastalisia ŭ apošniaje kišeni
ni
i?..
...
čakaju ja
čakaju ja
chaču čakać
ciabie
kab jšli my ŭ adny baki
vialikaj vulicy
pierabudovy
zabudovy
pabudovy
ci znojdzieš inša-asabisty
svoj šlach prahresiavisty
ty
ale znajdzi, prašu
nie pamiraj
ad častaje chvaroby
abscesu serca i dušy
jaki prarezać moža
tolki
pramieńni sonca
ŭ apošniaje kišeni
i častki siabra
ŭ pieršym prabačeńni

12.03.11, Miensk
Previous post Next post
Up