օդա մարդասիրության

Apr 25, 2016 09:25



Դե ինչ. Մարդասիրության կարոտ մարդուն հացով չես կշտացնի..:

Ոչ միայն հացիվ, ոչ միայն բանիվ, այլև՝ հումանիվ:

Ես էլ եմ հայտարարում համաշխարհային մարդասիրության մրցություն: Ա, չէ՝ ճիշտ եմ արտահայտվել՝ նախ մրցություն, հետո՝ մրցանակ:

Ավելին՝ հայտարարում եմ նաև ժյուրիի մրցույթ: Եթե ֆռնենդներիս մեջ չկան, չեք ապահովի համաշխարհային ճանաչումը, լավ չի....:

Ու էս ( Read more... )

հասցրեցիր արտագրել՞՞՞, բացօթյա, Օպերացիա Թմբուկ, play-off, ընտրությունները մոտենում են, բարեկենդան, Էրմենի, 3 շիշ ձեթ, ՊՌ

Leave a comment

nrbakert_tashuk April 25 2016, 06:13:08 UTC
Մի բարկայնանար։ Որպես կանոն ոչ առօրյա հերոսությունը, ոչ առօրյա մարդասիրությունը, ոչ առօրյա օգնությունը երբեք չի բարձրաձայնվում ու գնահատվում ըստ արժանվույնի։ Մայրս ասում է՝ <<աղն ու հացը բայց միշտ տանից է, չէ, եթե նույնիսկ հավ են տալիս օգնություն>>։ Առանց հավի հանգիստ կապրես, բայց աղն ու հացը որ չեղավ, սովից ու հիվանդություններից կբարևձեզվես։

Իհարկե,ես ու դու հո գիտենք, որ իրականում այդ մրցանակին արժանի են սահմանամերձ գյուղերի կանայք, որոնք արկերի տակ ցանում-հավաքում են բերքն ու հաց են թխում ու երեխա մեծացնում, որ հետո ձրիակերներին զոհաբերեն․․․ Բայց դա աղ ու հաց է, ու մեր աղ ու հացն է։ Իսկ աշխարհին շուո է պետք․․․ Թող լինի շոուն։ Դիվանագիտություն է։ Ճիշտ տակտիկա է։ Ռուբենի կինը հրեա է։ Նրանք լավ գիտեն նման բաները։Ճ

Իսկ մենք հայի հետին խելքով ենք։ Ուղղամիտ, անկեղծ։ Աշխարհին մառլեզոնյան բալետներ են պետք։ Թող տվողը մենք լինենք՝ ալպիական մանուշակիզմից էլ մի քիչ դուրս կգանք․․․

Բարև։ Պինդ լինենք։ Դեռ ո՜՜՜ւր ենք։ Մնացածում հույսս դրել եմ արդեն լրիվ Աստծու վրա։ Հիմա որ հետադարձում եմ հայացքս, այս չորս օրն ԱՅՍ ԻՆՉ արեցին։

Reply

հա khlurd April 25 2016, 06:22:26 UTC
Բարև, Նրբակերտ ջան

դու միշտ գտնում ես դաղվածս ինչով հովացնես )

Չորս օրը շարունակվում է: Մեղքի զգացումը խեղդելով ենք ապրում...:
Խեղդելը վատ է, չէ՞՞

Reply

donnamalina April 25 2016, 07:57:52 UTC
գրեցի-ջնջեցի
նորից գրեցի-ջնջեցի
կարճ ասեմ, համամիտ չեմ քո հետ
որ համամիտ չեմ լինում, սովորաբար բան չեմ գրում .. :) վիրտուալ վեճերի ժամանակս ու հավեսս անցել ա

բայց Տաշուկը ճիշտ ա
շատ ճիշտ
ուրիշ տեսանկյունից նայես, երևի կհասկանաս
կամ չէ, որովհետև չես ուզում նայել
խնդիրներ կան, որ մենակ ոչ էվկլիդյան տարածքում են լուծվում

Reply

nrbakert_tashuk April 25 2016, 08:30:20 UTC
Խառնեցի պատուհանները։Ճ Ներող․․․ Ձեր Խլուրդին ուղարկեցի, Խլուրդինը՝ ձեզ․․․

Սա էր՝

https://www.youtube.com/watch?v=YfdJzQsOqrY

http://www.a1plus.am/42187.html

Ու էլի լուսանկարներ կան․․․․․

Reply

Re: հա nrbakert_tashuk April 25 2016, 08:28:44 UTC
Խնդիրը նրանումն է, որ չորս օրը գագաթնակետն էր։ Քսան տարի է այդ չորս օրն է։ Երբ ՄԵԿԸ կդառնա ԿԱՐԵՎՈՐՈՒԹՅՈՒՆ ԱԶԳԱՅԻՆ ՄԱԿԱՐԴԱԿՈՎ, մենք մի բանի կհասնենք։ Մեկ հիվանդ հայ երեխան՝ պետական ու ազգային աղետ, Մեկ դիպուկահարից զոհված զինվորը՝ ազգային ու պետական աղետ, մեկ սոված ու դպրոցական ու ոչ միայն հագուստ չունեցող երեխան՝ պետական ու ազգային աղետ, մեկ նորմալ տուն չունեցող ընտանիքը՝ պետական ու ազգային աղետ․․․ մենք ուղղակի ցավին այնքան սովոր ենք, այնքան համակերպված ենք ապրում ամեն ինչին, օրվա նվաստացմանն ու ցավին, որ արդեն նյարդային վերջույթներին ու ընկալիչներին ուղեղին լիցք տալու համար ավելին է հարկավոր ( ... )

Reply

Re: հա nrbakert_tashuk April 25 2016, 08:31:07 UTC
Խնդիրը նրանումն է, որ չորս օրը գագաթնակետն էր։ Քսան տարի է այդ չորս օրն է։ Երբ ՄԵԿԸ կդառնա ԿԱՐԵՎՈՐՈՒԹՅՈՒՆ ԱԶԳԱՅԻՆ ՄԱԿԱՐԴԱԿՈՎ, մենք մի բանի կհասնենք։ Մեկ հիվանդ հայ երեխան՝ պետական ու ազգային աղետ, Մեկ դիպուկահարից զոհված զինվորը՝ ազգային ու պետական աղետ, մեկ սոված ու դպրոցական ու ոչ միայն հագուստ չունեցող երեխան՝ պետական ու ազգային աղետ, մեկ նորմալ տուն չունեցող ընտանիքը՝ պետական ու ազգային աղետ․․․ մենք ուղղակի ցավին այնքան սովոր ենք, այնքան համակերպված ենք ապրում ամեն ինչին, օրվա նվաստացմանն ու ցավին, որ արդեն նյարդային վերջույթներին ու ընկալիչներին ուղեղին լիցք տալու համար ավելին է հարկավոր ( ... )

Reply

Re: հա khlurd April 29 2016, 08:20:15 UTC
մենք հիմա նման ենք այն մամաներին, որ բամբանեռկա է առնում, երեխաներին հաց չի տալիս, որ տունը մարդ կանչի, սա գնա պատմի, թե ինչ հյուրասեր էինք

քաղքենի ենք

չխղճալը դարձել է գալարված անտարբերություն՝ պոչը չես գտնի, որ քաշես, բացվի ու զատես չխղճալը անտարբերությունից

էդ երեխաները համ կռվում են, համ մեզ ուժ են տալիս... ուր է մեր, սեփական ուժը ՞՞՞

Reply

Re: հա nrbakert_tashuk April 29 2016, 11:43:18 UTC
Չէ։ Հիմա ում կպնես՝ մի բանի համար կարող ես խղճալ։ Այսքան տարիների մեջ այնքան բարոյա-հոգեբանական ու այլ կարգի կորուստներ ունեցանք բոլորս, որ հոգնեցինք՝ ուրիշին չենք հասցնում խղճալ, որովհետև մեր ընտանիքներում ու ցեղում արդեն խղճալու մարդ կա շատ․․․ Կերան մեր ուժն ու շարունակում են լափել․․․ Լավ էիր գրել, աշխատելու-ստեղծելու մասին․․․ Դրա համար էլ ուժ չունենք․․ Մենք եթե չենք ստեղծագործում, չորանում ենք․․․ Ներքին պահանջ է։ Դրա համար էլ արտագաղթում են․․․

Հա։ ԱՅՆ ԷԼ ԻՆՉ ՈՒԺ ԵՆ ՏԱԼԻՍ մի մատ տղերքը․․․ Ապշելու բան է․․․ Հրաշք սերունդ է․․․

Reply

Re: հա khlurd May 19 2016, 07:27:01 UTC
ես վերջերս սկսել եմ մտածել, որ ոչ թե եթ չենք ստեղծագործում, այլ՝ եթե չենք կռվում...

մեղա

Reply

Re: հա nrbakert_tashuk May 19 2016, 08:43:00 UTC
Լրիվ սուբլիմացիա է գնում․․․ Պատերազմն էլ ստեղծագործություն է, բայց հումքը լրիվ ուրիշ է․․․

Reply

Re: հա khlurd May 19 2016, 08:55:37 UTC
հա

մարդասիրությունը էնքան բնական է նորմալ մարդու համար, որ հավաքվելով ելք է ուզում՝ լինի ստեղծագործել, լինի բոլորի համար կռվել..

Reply


Leave a comment

Up