Բռնաբարություն. ինչպես են իրականություն դառնում հեքիաթները

Aug 31, 2013 17:58

Թռչող գորգ, ամեն ինչ ցույց տվող ափսե, անտեսանելի գլխարկ, … ժամանակի հետ սրանք դարձան իրականություն:
Հնարավոր է` կար հեքիաթը, դրա համար իրականությունն էլ եղավ:
Ինչ հեքիաթներ կան հիմա ՞՞՞ Ֆենտեզիների տեսքով կան դե:

Բայց մարդիկ, որ, ասենք, յոթգլխանի դևը թողնեն, թռչող գորգի մասին երազեն, գնալով քչանում են…

Յոթգլխանի դևերի մասին:
Բռնաբարությունն էլ դարձավ հեքիաթ: Քանի որ դա դարձրեցին պռ իրականություն: քիմչիկ քարդաշյան, տո եսիմ ով… իրենց արևներին բարեգործություն են անում: Ցեղասպանություն են ասում: Պատկերացնում եք՞՞՞, ինչ անճար են մարդիկ, որ ընդունում են ցեղասպանություն-ասածություն նրանցից, ում ձեռքով կյանքում չէին բարևի:

Ու «բարությունը» մի քայլ էլ առաջ գնաց. Ա լա քիմ. Մի ձեռքով պոռնո են ցույց տալիս, մյուս կողմից` բարեգործություն են անում: Չէ` մի ձեռքով պոռնո են ցույց տալիս, մյուս ձեռքով` բարեգործություն են ցույց տալիս: Բարեգործության համար մտնում ես մոտները, պոռնո տեսած` ելնում:
Ու մարդ չի հասկանում` ինչի է պետք ՞՞՞
Որ ներսուդուրսը շատ լինի ՞՞՞
Պոռնո նայած լինի ազգս՞՞՞
Թե՞՞՞ բարեգործություն ցցնեք:
Գիտեք ինչի չեմ հավատում ՞՞՞ Ամենաառաջինը: Որովհետև նախ հենց այդպես անողները չեն հավատում մարդկանց: Մտածում են` պոռնո սիրող են մեծամասնությունը:
Այ դրա համար:

Սա ինձ նյարդացնում է:
Այս պահին` ամենաշատը:
Բռնաբարում են:

ես ձեզ ասում եմ` կգա ոգու սով, ասա Ով է գովազդդ-ասեմ Ով ես դու, ահաբեկիչների հետ չեն բանակցում, Օպերացիա Թմբուկ, ՓՈՔՐոգի, play-off, Կին-Տղամարդ, postmodern, առավոտյան կանուխ խորհուրդ իշխանությանը, այլուրեքության իրավունք, 3 շիշ ձեթ, postfactum, genocide

Previous post Next post
Up