Jul 08, 2011 14:13
սկսել ենք/եմ գլուխ ջարդել էլի ու ի ծնե, գիտակցմամբ ու ան, կեցության, գոյի ու գիտակցության շրջանների, շրջապտույտների, շուրջ, մասին ու դուրս, ինձ կասեք՞՞՞
ինչն է, ձեր կարծիքով, Ադամի կերած խնձորը։
Անցյալ տարի ես մտածում էի` կասկածը։
fizi-logus
Leave a comment
բայց ինչ երեվի անկապ կյանք կլիներ վարդագույն ակնոցներով:երեվի..
Reply
Ինչի մասին է՞՞՞ Առանց էն էլ ունեմ ես էդ փորելու բնույթը` ինձ, մտքերս: Հեշտ չէ անընդհատ ինքնադատմամբ ապրել: Պատիժ է: Սա էր երևի երանելի անիմացությունից հրաժարվելու գինը:
Խոսքն ուղղակի չի գնում հող մշակելու մասին: Այլ մշակելու այն, ինչից ստեղծվել ես: Ինչ ես, ով ես որպես արդեն ստեղծված` այ ԱՅԴ: Գնա ուրեմն ու փորիր քեզ. Ինչպես դատես, ինչ հասկանաս, ինչը չդատես, որ քեզ էլ տեղ թողնես… Մի դատիր, որ չդատվես, քանզի` ինչպես դատես, այնպես էլ կդատվես:
Reply
ուզում եմ հասկանալ, որն է ճիշտը
հետոի, հենց իմ միջի
դժվար է տենց ապրելը, թե կարող ես` փոխվի
Reply
Հ.Գ. հայոց լեզվիս դասատուն ասում էր խոսքը ոտք չունի, որ գնա... ռուսականություն ա կարծես:
Reply
դրա համար ամեն գնացողի հետ էդ գնալու զարմանքը կա, կյանքից բան չհասկանալու միամիտ զարմանքը
էդ էլ թողնում ու գնում են, որ իրենցից հետո էլի ամեն մեկը էդ նույն ճամփան անցնի հայտագործողի ինքնահաստատմամբ
Ինչ է նշանակում` խոսքը ոտք չունի, որ գնա ՞՞՞
Reply
խոսքը գնում է արտահայտությունը հայերեն չի
Reply
Leave a comment