Նոյյան Ագռավ. ՈՐՏԵՂ Է ԱՅՆ ՞՞՞ -1

[khlurd]

Թթվակայուն Աղյուսի գրածը Հայկի, Բելի, դյուցազունների, նետի ու տեխնոլոգիաների մասին...

Հիշեցի, ինչպես էի ընկերներիցս մեկի հետ վիճում Փոքր Մհերի մասին:
ՓՈՔՐ ՄՀԵՐ. Ինչպես ենք տեսնում մենք մեզ

Ասում էր` հայերն այդպես են, էլի. ազգը թողած, նեղացավ, գնաց, փակվեց ... Ու պայմաններ դրեց: Էդ ենք:
Ասում եմ` Չէէէ. այդպես չէր. ԿԱՐԴԱԱԱԱ. Մհերն անմահ էր ու պայքարում

Comments

[gago_berlin]

հիմա տեղ հասավ :))

պռոստը խնդիրը էն ա, որ եթե մարդիկ դաստիարակվում են քիչ թե շատ ազգային ոգով ու բարոյական նորմերով (Հայկական ՍՍՀ), ապա էքստրեմալ իրավիճակներում ի վիճակի են լինում հերոսական արարքի... հետո դրանց մի մասը, արդեն սովորական իրավիճակում փորձում է այդ հերոսությունը «կանխիկացնել» իրական կյանքում, մյուս մասն էլ շարունակում է նախկին համեստ կյանքը (իրական հերոսներ)

վերջին 20 տարվա դաստիարակությունը էքստրեմալ իրավիճակներում ոնց կարտացոլվի, դժվար է ասել, բայց եթե բարով-խերով դուրս գանք դրանցից` կարծում եմ հետո 90ականների շատ սխալներ չեն կրկնվի ու հերոսությունը «կանխիկացնելու» փորձերը կկասեցվեն

իսկ ինչ մնում է ՄԵԾ ԵՐԱԶԻ (Հայկ, Արա Գեղեցիկ, Սասունցի Դավիթ) արժեզրկմանը, ապա դա ինչպես նաև մեր բազմաթիվ այլ խնդիրներ առաջին հերթին ես կկապեի Հայկական առաջին պրոեկտի իրեն սպառելու հետ...

http://gago-berlin.livejournal.com/192747.html

ի՞նչ ունի մեր ազգը ասելու աշխարհին... ինչի՞ մենք պետք է ունենանք պետականություն... պարզ ա չէ որ էսօր էդ պետականությունը պահում են վարկերով դրսի ուժերը... ինչի հենց մենք պետք է լինենք «մեծ ակումբի» անդամ այլ ոչ ասենք բելուջիները... ի՞նչ պատասխան են տալիս մեր իշխանները էս հարցին... ԲԱՍՏՈՒՐՄԱ... ԾԻՐԱՆ... ԴՈՒԴՈՒԿ... ՃՈՊԱՆՈՒՂԻ...ՀԵՏՈ՞՞՞...

վախտին էկանք դեմ առանք «երկաթե շերեփի խնդրին», որը չկարողացանք լուծել... հաշվի առնելով Մեծ Եղեռնը, ես Սարդարապատը լուծում չեմ կարող անվանել...

բայց հիմա մեր առաջ շատ ավելի բարդ խնդիր ա դրված, որը եթե չլուծենք, կգան ու մեր պետականություն կոչված դուքյանը կվառեն, մեզ էլ կասեն` քոչեք ուր ուզում եք, որպես փոքրամասնություն (Ազնավուր, Աղասի, Քրքորյան) դուք ամեն տեղ էլ «վերի վելքամ» եք

[gago_berlin]

ներող ԿՈՆՅԱԿԸ մոռացա :))

[khlurd]

ի՞նչ ունի մեր ազգը ասելու աշխարհին... »» սա դարձել է ինքնանպատակ... Դուդուկ-ծիրան-չիր-կոնյակ դուրըս շաաաատ ավելի է գալիս, քան դելֆինարիա իհարկե ու հյուսիսային պողոտա ու էլի տարբեր ալե-հոպեր։

Ասենք ես մի երկիր, ինչ ունեմ ասելու՞՞՞
Դու, ավելի կատարյալ երկիր, դու ինչ ունես ասելու՞՞՞
Ես` չգիտեմ, տեղս չեմ գտնում։ Չեմ էլ գտնի։
Շատ-շատ` մերանի պես կապրենք։ Ինչ ունի ասելու մեր երկիրը մեզնով՞՞՞ Ավելի եսիմ։ Հրաբխի պես երկիր։ Բայց եռացող չէ, ուղղակի հեղհեղուկ։

[gago_berlin]

>սա դարձել է ինքնանպատակ

այո, երբ էդ հարցը սարքում ես ինքնանպատակ, դա դառնում ա էփրիքոտ-սթոուն ու ձիլֆինարյա... որովհետև փորձում ես խաբես աշխարհին...

բայց եթե սեփական մաքրությունը պահում ես ու աշխատում ես, էդ պատասխանը ինքն իրան ստացվում ա ու ընդունվում ա

էս նման ա ուսանող ժամանակվան` մեկը սովորում ա առարկան, իսկ մյուսը սովորում ա էդ առարկայից քննություն հանձնել