Apr 14, 2010 23:53
Հիմա գետինը եղյամից քարացել
Հիմա քարերի ճաքերն են քոսացել
Հիմա արևը ամպերից մաշվել է
Բերանբաց լուսինը ցավից` գոսացել
Հիմա վարդերը հայացքից խենթացել
Հիմա ես
--------------
Ու կանգնել եմ ես-ի վրա: Փաստորեն` արև ու լուսին /հակառակ են երևի/
ես ու վարդ /էլի հակառակ/
ու պիտի վերջանար առաջին երկտողի պես, առանց հակասության... էէէէ. տեսնես մեկը չկա, որ ինձ ճանաչի ու իմանա ինչ էի ուզում ասել՞՞՞ Երևի` մի ԵՍ չի եղել, չեմ կարողացել ընտրել...
երազ,
բան,
ԵՍ,
Աննա