Կոպերս ծածուկ
ծարիրով լվամ.
թող սևից թափվի գիշերվա մութը
Թարթիչով հատ-հատ
թաքցնեմ լացը.
թող թացը կանգնի, քարանա, բոցվի
Ծարիրը ծայրեմ
անհույսիս գույնից.
գիշերվան ձուլված այդ պատը հաստ է
Դե` հիմա լույս է.
գոնե երկու աչք թող հիմա անցքվի
Ծարիրով ծայրեմ «հմայքի» ճամփա…
Դե` գեթ մի ճամփա.
մոլորված ձագս որպես կին քայլի…
(
Read more... )
Reply
քո կարծիքը` ... լավն էր:Ճ
Reply
(The comment has been removed)
Անտրամ եմ, կներես։
Reply
Reply
Leave a comment