Jan 17, 2010 11:20
Կոպերս ծածուկ
ծարիրով լվամ.
թող սևից թափվի գիշերվա մութը
Թարթիչով հատ-հատ
թաքցնեմ լացը.
թող թացը կանգնի, քարանա, բոցվի
Ծարիրը ծայրեմ
անհույսիս գույնից.
գիշերվան ձուլված այդ պատը հաստ է
Դե` հիմա լույս է.
գոնե երկու աչք թող հիմա անցքվի
Ծարիրով ծայրեմ «հմայքի» ճամփա…
Դե` գեթ մի ճամփա.
մոլորված ձագս որպես կին քայլի…
---------------------------------------
Հ.Գ.- երբ խաղաղվեմ, «կին» ու կին -ի տեղերը կփոխեմ: Հա՞՞՞
բան,
anna,
ԵՍ,
Աննա