Карнэль - кароткі змест

[kastani]

Больш за ўсё з вершаў Жоржа Фурэ я хачу перакласці "Жартоўную эпісталу каталонскім баронам адносна парадку майго пахавання", але яна доўгая і трэба размяцца. У гэтым вершы ён, гад такі (гэта я яго так люблю) устаўляе ў тэкст іспанскія словы, а некаторыя - гад з гадаў увогуле - ставіць на рыфму і рыфмуе з французскімі, кшталту gobernador - Campeador - mirador - d'or. Я для стварэння парадыйнага каларыту паспрабавала напхаць туды словаў іхнага паходжання, але не ведаю, ці атрымаўся эфект. Можа, ну яго зусім. Карацей во.

Жорж Фурэ
(1867-1945)

Сід

Нянавісці ўва мне няма
                                                   П’ер Карнэль

Іспанія, сумуй! Севілья, плач наўзрыд!
Граф дэ Гармас спачыў без славы і без міру -
пабарвавала кроў шляхетная рапіру
Радрыга Дыяса, вядомага як Сід.

- Шаноўны бацька мой, забраў цябе нябыт! -
Хімэна гордая, адправіўшы Эльвіру,
тужыла, ўсю душу аддаўшы скрухі віру,
і на вачах цямнеў кастыльскі краявід...

І раптам перад ёй, нячутна, як хімера,
ахутаны плашчом, з’явіўся кабальера -
сам Сід Кампеадор - і цвёрдаю хадой

забойца і герой наблізіўся памалу…
- Санта Марыя!.. - ўздых Хімэна не стрымала, -
А гэты таткаў кат - красунчык яшчэ той!

Georges Fourest

Le Cid

Va, je ne te hais point
                                                            Pierre Corneille

Le palais de Gormaz, comte et gobernador
est en deuil; pour jamais dort couché sous la pierre
l'hidalgo dont le sang a rougi la rapière
de Rodrigue appelé le Cid Campeador.

Le soir tombe. Invoquant les deux saints Paul et Pierre
Chimène, en voile noirs, s'accoude au mirador
et ses yeux dont les pleurs ont brûlé la paupière
regardent, sans rien voir, mourir le soleil d'or ...

Mais un éclair, soudain, fulgure en sa prunelle :
sur la plaza Rodrigue est debout devant elle !
Impassible et hautain, drapé dans sa capa,

le héros meurtrier à pas lents se promène :
"Dieu !" soupire à part soi la plaintive Chimène,
"qu'il est joli garçon l'assassin de Papa !"