Dag 7 - Je beste vriend
Aahhh, eindelijk weer een leuke!
Ik heb eigenlijk 3 beste vriendinnen, mag dat ook?
Dit is Esmee, mijn oudste vriendin. We kwamen bij elkaar in de klas in groep 4 en zijn sindsdien beste vriendinnetjes. 's Ochtends haalde ik haar altijd op en dan fietsten we samen naar school. Dat hebben we jaren gedaan, totdat ik naar een andere middelbare school ging dan zij. 3 jaar later switchte ik naar een andere school waardoor we een jaar lang ons jeugdsentiment iedere ochtend konden herbeleven. Toen we jong waren maakten we tijdens deze fietsritjes allerlei avonturen mee. Zo liep er een keer een hond zonder baas door het veld en maakte ik me zorgen dat het een arme zwerfhond zou zijn. We bleven bij hem en bedachten krampachtig wat we onze juf zouden vertellen als we te laat op school zouden komen totdat niet al te lang daarna de baas gewoon de hoek op kwam gelopen. Toen we ouder waren maakten we op weg naar school nog altijd spannende dingen mee, maar dan toch net iets anders. Ik kan me nog een ochtend herinneren dat de regen met bakken uit de hemel kwam vallen. We baalden enorm dat niet een van onze (4!) ouders ons even bracht. Toen we eenmaal onderweg waren had Es een geweldig seksverhaal wat ze kwijt moest. Het regende echter zo hard, dat ze bijna moest schreeuwen wou ik het verstaan. Ik kon niet meer fietsen van het lachen en mensen haalden ons in, kregen vlagen mee, reageerde gek en wij konden alleen maar nog harder lachen.
Samen ontdekten we wat liefde is en vochten we tegen onze ouders in onze pubertijd. Es was altijd de verstandige van ons tweeen, zij gaf advies waar ik naar zou moeten luisteren en ik deed uiteindelijk toch maar wat ik zelf wou. Zelfs als zij een leuke outfit voor me had uitgezocht als ik weer eens niet wist wat ik aan moest, koos ik daarna mijn eigen kleding uit. Ze heeft het vast heel zwaar gehad met een vriendin als ik..
Esje heeft altijd aan mijn zijde gestaan, hoe oneens ze het ook was met mijn keuzes. Maar dat geldt ook andersom. We zijn enorm verschillend en zullen elkaar misschien niet altijd snappen maar ik weet dat, vooral nu we ouder zijn, we altijd respect zullen hebben voor elkaars keuzes en elkaar daarin zullen steunen. Nu fietsen we niet samen naar school, nu moeten we 3 uur reizen om elkaar te zien maar gelukkig doen we dat vaak genoeg voor elkaar.
Dit is Zena.
Zena is gek, Zena is AHDH, onverantwoordelijk, een zuipschuit, een schoenenverslaafde en onberekenbaar. Maar Zeen is een Topwijf. Zij maakte de middelbare school een feestje, zij zette hem op zijn kop voor mij. Als ik 's ochtends ook maar één teen op het schoolplein had gezet schreeuwde zij zo snel ze kon GOEIEMORGEEEEEEEN! Volgens mij een grap die voortkwam uit een keer dat ze me wakkerbelde en heel hard goeiemorgen schreeuwde. Of andersom. Zena haalt veel leuks in mij naar boven, veel speels- en dwarsheid. Wij waren degene die appeltaart gingen bakken terwijl iedereen in het OLC zat te leren voor de examens. Zij was degene die aan mij vroeg of ze het gras mocht maaien terwijl we eindelijk onze boeken open hadden en zij was ook degene die, nadat ze het gras had gemaaid, de vissen ging aaien. Zij is degene die tegen mij 'Juul, zeur ff niet zo' kan zeggen als ik zeur. Daarna is mijn gezeur gelijk voorbij en kunnen we over leuke dingen gaan praten. Maar ze kan ook luisteren als ik echt iets te vertellen heb. Ze kan vanuit mij meedenken over een oplossing. Soms hoor ik een maand nauwelijks iets van haar en de volgende maand hangen we iedere dag aan de telefoon. Een keer belde we maar 18 seconden. Daarna belde ze me nog een keer om me te vertellen dat we maar 18 seconden hadden gebeld en belden we vervolgens een half uur om dat te vieren. Nu Zeentje in Haarlem woont en ik in Amsterdam zien we elkaar gekgenoeg vaker dan toen we vorig jaar beide in Maastricht woonden. Ik vind het helemaal niet erg om een half uurtje te reizen om haar te zien, ik doe het zelfs graag. We hadden een tijdje een stamkroeg waar we vaak na school afspraken, maar sinds ik geen les meer heb komen we daar nooit meer, zonde eigenlijk want Cafe Noir was echt een lekker plekkie. We dronken daar altijd verse muntthee of koffie en deelden een tostie.
Wat je hier links ziet, is een aap in een boom en rechts een boom in een aap, oftewel: Ciel en Juul. Wij zijn kerst, een golden retriever en een stokstaart, een boom en een aap. Het begon allemaal toen ik bij Douwe Egberts ging werken, Cecile is namelijk een collega van me. Samen scoorden we 93% toen er een mysterie guest in ons cafe was en toen ik op een dag ziek was en toch moest werken maakte zij een heerlijke word-snel-beter-shake. Dat is ons ritueel geworden en zelfs nu we niet meer standaard samen werken maken we ieder weekend een shakie samen. Als ik moet werken komt zij bij mij ontbijten en andersom.
Rondom kerst hadden we een lelijke kerstboom in het cafe staan maar in die lelijke kerstboom hingen wel erg mooie porseleinen koffiekopjes en engelen. Ik wou er graag een hebben maar vergat een engel te pikken voordat ik in de kerstvakantie naar Maastricht ging. Ik belde Cecile op en stuurde haar op missie 'pik de engel'. Toen ik thuis kwam hing in Villa Kakelbont's nog lelijkere kerstboom mijn prachtige DE-engel.
We chillen 'm altijd enorm met elkaar. Een film afkijken is ons nog nooit gelukt want we hebben elkaar altijd veel te veel interessante of minder interessante dingen te vertellen. Ze heeft veel warmte en staat dicht bij me, maar ik heb ook waanzinnig veel lol met haar en dat alles bij elkaar is me veel waard.
Ik heb eigenlijk 3 beste vriendinnen, mag dat ook?
Dit is Esmee, mijn oudste vriendin. We kwamen bij elkaar in de klas in groep 4 en zijn sindsdien beste vriendinnetjes. 's Ochtends haalde ik haar altijd op en dan fietsten we samen naar school. Dat hebben we jaren gedaan, totdat ik naar een andere middelbare school ging dan zij. 3 jaar later switchte ik naar een andere school waardoor we een jaar lang ons jeugdsentiment iedere ochtend konden herbeleven. Toen we jong waren maakten we tijdens deze fietsritjes allerlei avonturen mee. Zo liep er een keer een hond zonder baas door het veld en maakte ik me zorgen dat het een arme zwerfhond zou zijn. We bleven bij hem en bedachten krampachtig wat we onze juf zouden vertellen als we te laat op school zouden komen totdat niet al te lang daarna de baas gewoon de hoek op kwam gelopen. Toen we ouder waren maakten we op weg naar school nog altijd spannende dingen mee, maar dan toch net iets anders. Ik kan me nog een ochtend herinneren dat de regen met bakken uit de hemel kwam vallen. We baalden enorm dat niet een van onze (4!) ouders ons even bracht. Toen we eenmaal onderweg waren had Es een geweldig seksverhaal wat ze kwijt moest. Het regende echter zo hard, dat ze bijna moest schreeuwen wou ik het verstaan. Ik kon niet meer fietsen van het lachen en mensen haalden ons in, kregen vlagen mee, reageerde gek en wij konden alleen maar nog harder lachen.
Samen ontdekten we wat liefde is en vochten we tegen onze ouders in onze pubertijd. Es was altijd de verstandige van ons tweeen, zij gaf advies waar ik naar zou moeten luisteren en ik deed uiteindelijk toch maar wat ik zelf wou. Zelfs als zij een leuke outfit voor me had uitgezocht als ik weer eens niet wist wat ik aan moest, koos ik daarna mijn eigen kleding uit. Ze heeft het vast heel zwaar gehad met een vriendin als ik..
Esje heeft altijd aan mijn zijde gestaan, hoe oneens ze het ook was met mijn keuzes. Maar dat geldt ook andersom. We zijn enorm verschillend en zullen elkaar misschien niet altijd snappen maar ik weet dat, vooral nu we ouder zijn, we altijd respect zullen hebben voor elkaars keuzes en elkaar daarin zullen steunen. Nu fietsen we niet samen naar school, nu moeten we 3 uur reizen om elkaar te zien maar gelukkig doen we dat vaak genoeg voor elkaar.
Dit is Zena.
Zena is gek, Zena is AHDH, onverantwoordelijk, een zuipschuit, een schoenenverslaafde en onberekenbaar. Maar Zeen is een Topwijf. Zij maakte de middelbare school een feestje, zij zette hem op zijn kop voor mij. Als ik 's ochtends ook maar één teen op het schoolplein had gezet schreeuwde zij zo snel ze kon GOEIEMORGEEEEEEEN! Volgens mij een grap die voortkwam uit een keer dat ze me wakkerbelde en heel hard goeiemorgen schreeuwde. Of andersom. Zena haalt veel leuks in mij naar boven, veel speels- en dwarsheid. Wij waren degene die appeltaart gingen bakken terwijl iedereen in het OLC zat te leren voor de examens. Zij was degene die aan mij vroeg of ze het gras mocht maaien terwijl we eindelijk onze boeken open hadden en zij was ook degene die, nadat ze het gras had gemaaid, de vissen ging aaien. Zij is degene die tegen mij 'Juul, zeur ff niet zo' kan zeggen als ik zeur. Daarna is mijn gezeur gelijk voorbij en kunnen we over leuke dingen gaan praten. Maar ze kan ook luisteren als ik echt iets te vertellen heb. Ze kan vanuit mij meedenken over een oplossing. Soms hoor ik een maand nauwelijks iets van haar en de volgende maand hangen we iedere dag aan de telefoon. Een keer belde we maar 18 seconden. Daarna belde ze me nog een keer om me te vertellen dat we maar 18 seconden hadden gebeld en belden we vervolgens een half uur om dat te vieren. Nu Zeentje in Haarlem woont en ik in Amsterdam zien we elkaar gekgenoeg vaker dan toen we vorig jaar beide in Maastricht woonden. Ik vind het helemaal niet erg om een half uurtje te reizen om haar te zien, ik doe het zelfs graag. We hadden een tijdje een stamkroeg waar we vaak na school afspraken, maar sinds ik geen les meer heb komen we daar nooit meer, zonde eigenlijk want Cafe Noir was echt een lekker plekkie. We dronken daar altijd verse muntthee of koffie en deelden een tostie.
Wat je hier links ziet, is een aap in een boom en rechts een boom in een aap, oftewel: Ciel en Juul. Wij zijn kerst, een golden retriever en een stokstaart, een boom en een aap. Het begon allemaal toen ik bij Douwe Egberts ging werken, Cecile is namelijk een collega van me. Samen scoorden we 93% toen er een mysterie guest in ons cafe was en toen ik op een dag ziek was en toch moest werken maakte zij een heerlijke word-snel-beter-shake. Dat is ons ritueel geworden en zelfs nu we niet meer standaard samen werken maken we ieder weekend een shakie samen. Als ik moet werken komt zij bij mij ontbijten en andersom.
Rondom kerst hadden we een lelijke kerstboom in het cafe staan maar in die lelijke kerstboom hingen wel erg mooie porseleinen koffiekopjes en engelen. Ik wou er graag een hebben maar vergat een engel te pikken voordat ik in de kerstvakantie naar Maastricht ging. Ik belde Cecile op en stuurde haar op missie 'pik de engel'. Toen ik thuis kwam hing in Villa Kakelbont's nog lelijkere kerstboom mijn prachtige DE-engel.
We chillen 'm altijd enorm met elkaar. Een film afkijken is ons nog nooit gelukt want we hebben elkaar altijd veel te veel interessante of minder interessante dingen te vertellen. Ze heeft veel warmte en staat dicht bij me, maar ik heb ook waanzinnig veel lol met haar en dat alles bij elkaar is me veel waard.