Вей, ветрык!
Надоечы адкрыла для сябе цікавую экранізацыю пьесы класіка латышскай літаратуры Яна Райниса "Pūt, vējiņi!" - 1973 года, Рыжская кінастудыя, рэжысэр Гуннар Піесіс. Мала таго што гэта, па-першае, дзейсны стымул для працы над строем (ага, раджу!), па-другое, заяўлены ў назве ветрык навявае некаторым, то бок мне, прыемныя ўспаміны пра рыжскі скансэн, па-трэцяе, фільм аказаўся сапраўдным балем для зроку і слыху плюс інструкцыяй як злавіць саліднага вужа і напаіць малаком, перасекшы на карню ўсе спробы ягонага супраціву, ну і па-чацвертае, гэта эмацыйная фальклорная драма, я горка плакала. Плакала, што праўда, не прасякнуўшыся тэмаю самотнага жаночага сусвету, а выключна на тым моманце, калі гераіня Астрыды Кайрыша выкідае ўсе свае металічныя аздобы ўлучна з вілайне ў раку Даўгаву (на апошнім здымку акурат можна ўбачыць страчанае і ацаніць памер убыткаў і заадно справядлівасць майго несусветнага абурэння )
З усёй акторскай гульні найбольш запомнілася Эльза Радзіня, маці. Вось яна ў цэнтры:
Нават насуперак якасці скрыншоту бачна, што яна найлепшая:
Ну і нарэшце кароткі змест:
В дом богатой хуторянки, дочери которой славятся как золотыми волосами, так и благонравием, приезжают сваты. Лодочнику Улдису приглянулась Зане - хуторяне начали готовиться к свадьбе. Но случилось неожиданное. На мукомольне Улдис увидел даровую паденщицу Байбу. Девушка покорила серце жениха, но настойчивых его желаний стать ее мужем не принимает - не верит она ему. Когда же оскорбленная и опозоренная Зане решила покончить с собой, Байба пообещала уйти с дороги...
Вось цікава, меркаванне што песня "Вей, ветрык!" ёсць неафіцыйным гімнам Латвіі, склалася да выхаду фільма ці апасля? Паслухаць яе дарэчы можна напрыклад от тут.
З усёй акторскай гульні найбольш запомнілася Эльза Радзіня, маці. Вось яна ў цэнтры:
Нават насуперак якасці скрыншоту бачна, што яна найлепшая:
Ну і нарэшце кароткі змест:
В дом богатой хуторянки, дочери которой славятся как золотыми волосами, так и благонравием, приезжают сваты. Лодочнику Улдису приглянулась Зане - хуторяне начали готовиться к свадьбе. Но случилось неожиданное. На мукомольне Улдис увидел даровую паденщицу Байбу. Девушка покорила серце жениха, но настойчивых его желаний стать ее мужем не принимает - не верит она ему. Когда же оскорбленная и опозоренная Зане решила покончить с собой, Байба пообещала уйти с дороги...
Вось цікава, меркаванне што песня "Вей, ветрык!" ёсць неафіцыйным гімнам Латвіі, склалася да выхаду фільма ці апасля? Паслухаць яе дарэчы можна напрыклад от тут.