Фірма і яе венік.
Прызнаюся шчыра, ткацтва на дошчачках мяне асабліва ніколі не вабіла, і ўсё з-за тых малюнкаў, якія можна стварыць пры дапамозе гэтых цікавых прыстасаванняў. Апрача пары-тройкі прыкладаў, абсалютова інтуітыўна панямоньскіх (калі верыць прызнаным аўтарам), тканыя такім чынам паяскі ўразіць мяне не адолелі. Але надыйшоў час археалагічнага строю момант ісціны, і дзіцятка зразумела, што хавацца няма куды, трэба брацца за дошкі. І заправіла, здэцца, нешта хрэстаматыйнае, але так было сумна, таму атрымалася ну якбы ноухау. Крывенька але сувора!!! Дык вось ты які, мой фірмовы стыль! :)
