Жоўтае лісце падае на мокры асфальт. Кружыцца ў павевах ветру, нібы мазурку вытанцоўвае - так пяшчотна, так далікатна - і падае ніц на мокры пасля дажджу асфальт. Падае - і ўся летуценнасць памірае ў халодным вадзяным покрыве. Ліст робіцца цяжкім, ліпкім, жоўты колер брыняе і чарнее. Мы адразу губляем да яго цікаўнасць. Падымаем вочы ў гару і ( Read more... )

Невялікая мая імпрэсія са старых, прысвечаная Дню нараджэння і сённяшняму восеньскаму надвор'ю. Вельмі да тэмы. Ды і фотаздымачак - мне тут усяго толькі месяц з нечым...

( Read more... )